Do obrotu wejdą instrumenty, dla których bazą jest?WIG20, a także kurs akcji najpłynniejszych spółek: Pekao,?KGHM, PGE, Orlenu, PKO?BP, PZU,?Telekomunikacji, PGNiG oraz Tauronu Polskiej Energii.
Mechanizm zaproponowany przez Raiffeisen przypomina częściowo opcje. Do obrotu wejdzie bowiem 31 serii instrumentów z różną ceną wykonania (strike) i różnymi poziomami bariery. Certyfikaty podzielono też na długie (dające zarobić przy wzroście instrumentu bazowego) oraz krótkie (pozwalające zarabiać na spadkach). W instrumenty bazujące na kursie akcji wbudowano dźwignię 10: 1, dla WIG20 – 100:1.
W odróżnieniu od kontraktów i opcji produkt emitowany przez Raiffeisen nie ma terminów wygasania, emitent nie wymaga także depozytu zabezpieczającego.
Jego funkcję przejmuje knock-out – bariera, przy której wartość instrumentu maleje do zera i jest on wycofywany z obrotu. Raiffeisen finansuje też dźwignię klientów z różnicy między ceną wykonania danego instrumentu (punkt odniesienia dla notowań) a rzeczywistą ceną WIG20 lub akcji stanowiących bazę do kwotowań.
Przykładowo przy obecnym poziomie wskaźnika – 2174 pkt, inwestor może wybierać między strike 1338 pkt, 1521 pkt i 1749 pkt, płacąc odpowiednio 8,4 zł, 6,5 zł czy 4,3 zł za certyfikat. GPW zamknie jego pozycję z całkowitą stratą, jeżeli WIG20 spadnie do odpowiednio: 1418 pkt, 1620 pkt czy 1850 pkt. Wzrost notowań indeksu przełoży się na jeszcze szybszy wzrost ceny jednostki certyfikatu, zamykanie pozycji z zyskiem następuje przez jego sprzedaż na GPW.
