Od pandemii covid można było zaobserwować ujemną korelację pomiędzy dziesięcioletnimi obligacjami skarbowymi rządu USA a złotem. Gdy rentowności w lipcu 2020 r. były na minimum w okolicy 0,55 proc., złoto wyznaczyło historyczny szczyt (ATH) około 2070 dol. za uncję. W październiku 2022 r., gdy rentowności wyznaczały lokalny szczyt na poziomie 4,3 proc., złoto przeceniło się do 1630 dol. Później rentowności dziesięciolatek znalazły się w trendzie spadkowym, a złoto w maju br. „odhaczyło” szczyt na poziomie 2050 dol. W ostatnim miesiącu mamy do czynienia z gwałtownym wzrostem rentowności dziesięcioletnich obligacji, które zbliżają się do 5 proc., natomiast widoczna jest dywergencja i złamanie prostego schematu, wedle którego, gdy rosną rentowności obligacji, to spada złoto, a gdy spadają rentowności obligacji, to złoto zyskuje. Siła złota może być spowodowana obawami o włączenie się państw arabskich w konflikt na Bliskim Wschodzie, jednak warto zauważyć, że pomimo iż rentowności obligacji gwałtownie rosną, to złoto znajduje się blisko psychologicznego poziomu 2000 dol.
Resumując, pomimo wzrostu rentowności obligacji w ostatnich trzech latach złoto znajduje się w trendzie bocznym relatywnie blisko ATH. Uważamy, że wyznaczenie szczytu na rentownościach obligacji będzie cezurą nowej hossy na złocie.
