Czy producenci nawozów trwale utracą konkurencyjność?

W ostatnich dwóch latach drogą morską trafiały do Polic jednorazowe ładunki surowca wynoszące do 2 tys. ton. Dzięki dokonanym pracom możliwości te wzrosły 10-krotnie. Pierwszy tak duży ładunek już został obsłużony. To z kolei dało duże oszczędności.

Nowa linia o mocy 1 tys. t na dobę powstała za 300 mln zł. Wkrótce ruszy czwarta instalacja neutralizacji o zdolności 1,3 tys. t na dobę. Dzięki nim Azoty zwiększą moce produkcyjne w zakresie nawozów granulowanych.

Nowa linia o mocy 1 tys. ton na dobę powstała kosztem 300 mln zł. Ponadto wkrótce ruszy czwarta instalacja neutralizacji o zdolności 1,3 tys. ton na dobę. Dzięki nim koncern zwiększy również moce produkcyjne w zakresie nawozów granulowanych.

Projekt petrochemiczny Olefiny III kończy swój żywot. Na jego gruzach będzie realizowane przedsięwzięcie o nazwie Nowa Chemia. W przeciwieństwie do poprzedniego ma być rentowne. Nowy zakład ruszy najwcześniej w 2030 r.

Spowolnienie gospodarcze w Europie, napływ tanich produktów z innych kontynentów, w tym zwłaszcza z Azji, oraz rosnące wymagania regulacyjne, związane m.in. z zielonym ładem, mocno ograniczają konkurencyjność giełdowych firm chemicznych.

Ruszyła konsolidacja firm wsparcia m.in. projektowych, wykonawczych, remontowych i serwisowych. Podobnie jest z tzw. Centrum Usług Wspólnych. Lada chwila obejmie obszary badań i rozwoju oraz logistyki, a następnie sprzedaży i produkcji.

Wracają koszmary polskiej energetyki, a więc spory z wykonawcami dotyczące bloków węglowych.

Po zawarciu kolejnego porozumienia pomiędzy oboma koncernami, taki scenariusz dotyczący nowego zakładu polipropylenu w Policach staje się coraz bardziej prawdopodobny. Do finalizacji rozmów może dojść do końca marca.

Spółkom nie sprzyjają trudne warunki zewnętrzne, w tym tani import. Mają też duże problemy wewnętrzne. Azoty, ZA Puławy i ZCh Police nadal są przed kluczowymi rozstrzygnięciami dotyczącymi ich przyszłości, a PCC Exol, PCC Rokita i Polwax milczą.

W ostatnich dwóch latach drogą morską trafiały do Polic jednorazowe ładunki surowca wynoszące do 2 tys. ton. Dzięki dokonanym pracom możliwości te wzrosły 10-krotnie. Pierwszy tak duży ładunek już został obsłużony. To z kolei dało duże oszczędności.

Giełdowe spółki handlujące i zużywające błękitne paliwo na własne potrzeby nie obawiają się problemów z zaopatrzeniem w surowiec. Bardziej martwi je to, że jest drogi. Co gorsza, nie za bardzo widać przesłanki do szybkich spadków cen.

– Nie mamy poczucia, aby polityki klimatyczne banków ulegały zmianie. Naszym zdaniem oczekiwania instytucji finansowych są nadal takie same – mówi wiceprezes Orlenu Magdalena Bartoś komentująca opuszczenie przez część banków tzw. zielonego sojuszu bankowego. Orlen chce odejść od produkcji energii z węgla za pięć lat, a od produkcji ciepła z węgla za 10 lat.

Co do zasady giełdowe grupy o największym negatywnym oddziaływaniu na klimat zmniejszają swój ślad węglowy. W 2023 r. nie wszystkim to się jednak udało, głównie ze względu na wzrost produkcji. W 2024 r. było podobnie.

Na początku przyszłego roku zatrudnienie w KiZChS Siarkopol ma spaść o ponad jedną czwartą. To m.in. konsekwencja ponoszonych strat, nadpodaży i niskich cen siarki oraz wzrostu kosztów ciepła i usług firm zewnętrznych.