Markowe analizy

Tomasz Marek

DM BMT S.A.

Orbis

Od czasu poprzedniej analizy dotyczącej tego papieru (30/04/2001 r.) jego sytuacja techniczna uległa znaczącemu pogorszeniu. Na taki stan złożyło się przełamanie krótkoterminowej linii trendu wzrostowego poprowadzonej przez dołki z 14 marca i 17 kwietnia br. jak również zejście poniżej przełamanej poprzednio krótkoterminowej linii trendu spadkowego zaczepionej na szczycie z 27 grudnia minionego roku (wykres1). Ostatnie spadki doprowadziły do przełamania lokalnego dna znajdującego się na poziomie 22 PLN, które moim zdaniem było niezwykle istotne jeśli chodzi o oznaczenia krótkoterminowej sytuacji tego papieru przez pryzmat teorii fal Elliotta. Ww. spadek znacząco uprawdopodobnił wystąpienie od szczytu z 26 marca br. tzw. korekty płaskiej rozszerzonej, o którym to wariancie wspominałem w swej ostatniej analizie dotyczącej tego papieru. Przy takim oznaczeniu obecnie znajdowalibyśmy się w ostatnim akordzie ww. korekty czyli fali ?C?. W tego typu korektach trudno jest określić zasięg spadku fali ?C? i stosuje się zwykle zasady ogólne, wedle których korekta nie może zejść poniżej dna fali pierwszej. W naszym przypadku tym poziomem jest cena 19,5 PLN czyli dno z 14 marca br. Ostatnie spadki Orbisu doprowadziły do zbliżenia się siły relatywnej do WIG-20 do przełamanej uprzednio dolnej linii jednego z kanałów spadkowych (wykres2). Nieco poniżej przebiega linia krótkoterminowego trendu wzrostowego, która stanowi kolejne wsparcie dla tego wskaźnika. Wyżej przedstawiony układ zdaje się wskazywać, że w najbliższym czasie możemy się spodziewać umocnienia Orbisu względem szerokiego rynku. Takie spostrzeżenia potwierdza poziom krótkoterminowych wskaźników impetu (większość jest wyprzedanych) jak również układ fal spadkowych w obrębie fali ?C? korekty płaskiej (obecnie należy oczekiwać fali czwartej w obrębie ostatniej piątki). Podsumowując wydaje mi się, że jeśli prezentowane w poprzednich analizach długoterminowe oznaczenia Orbisu są prawidłowe to biorąc pod uwagę bieżącą sytuację możemy wkrótce oczekiwać istotnego dna na analizowanym papierze. Linię obrony dla tej koncepcji należy umieścić na poziomie 19,5 PLN a minimalny średnioterminowy potencjał wzrostowy oceniam na okolice 25 PLN. W krótkim horyzoncie czasowym ze względu na duże wyprzedanie na wykresach minutowych oraz porządek fal w obrębie fali ?C? oczekuje wystąpienia korekcyjnego ruchu w górę. Ruch ten wedle moich oznaczeń byłby falą czwartą i z powodzeniem może osiągnąć okolice 21,9 PLN gdzie obecnie przebiega linia krótkoterminowego trendu spadkowego.

PBK

Ostatnie sesje na akcjach PBK przebiegały pod znakiem gwałtownej wyprzedaży, której towarzyszyły duże jak na ostatnie tygodnie obroty. Obecne spadki mają zapewne związek z nieudanym testem głównej linii oporu poprowadzonej przez szczyty z lipca 1998 i sierpnia 1999 r., na którą to zawzięte ataki trwały od początku marca do końca kwietnia br. Na dzień dzisiejszy sytuacja średnioterminowa tego papieru nie jest jasna a decydujące znaczenie mieć będzie moim zdaniem test dna z 31 października minionego roku znajdujący się na poziomie 81 PLN. Jego przełamanie z punktu widzenia teorii fal Elliotta znacząco uprawdopodobni wystąpienie olbrzymiej korekty płaskiej z wysoce prawdopodobnym testem historycznego dna tego papieru włącznie. Wariant ten przedstawiłem w swej ostatniej analizie dotyczącej tego papieru z 5 marca br. W krótkim horyzoncie czasowym akcje PBK zbliżają się do pierwszej strefy wsparcia jaka stanowi linia trendu pociągnięta przez dołki z września 1999 i października 2000 r. Linia ta na dzień dzisiejszy biegnie w okolicach 87,8 PLN biorąc pod uwagę wykres na skali liniowej (wykres3). Co ciekawe na ww. poziomie procentowy spadek od szczytu z 9 marca br. (113 PLN) będzie niemal idealnie równy fali wyprzedaży trwającej od 1 lutego do 5 marca br. Analizując wykres siły relatywnej PBK do WIG-20 należy zarostowego zaczepioną we wrześniu minionego roku (wykres4) co w połączeniu ze sporym wyprzedaniem wskaźników impetu opartych na danych dziennych daje spore prawdopodobieństwo wystąpienia co najmniej korekcyjnego odbicia na najbliższych sesjach. Podsumowując sądzę, iż akcje PBK zbliżają się do poziomów, przy których można pomyśleć o otwarciu długiej pozycji o co najmniej krótkoterminowym horyzoncie inwestycyjnym. Poziom obrony na dzień dzisiejszy znajduje się w okolicach 87,8 PLN i będzie się sukcesywnie podnosił co jest sytuacją bardzo sprzyjającą. Minimalny zasięg wzrostu szacuję na okolice 95 PLN gdzie trzeba będzie podjąć decyzję czy zabrać zyski czy też licząc na ich powiększenie narazić się na ich ewentualną utratę wydłużyć swój horyzont inwestycyjny.

Optimus

Od czasu poprzedniej analizy dotyczącej tego papieru (19/03/2001 r.) akcje Optimusa zamiast wykonać dynamiczną zwyżkę do głównej strefy oporu (ok. 80 PLN) weszły w trend boczny, który trwa do dnia dzisiejszego. Konsolidacja ta zaczyna obecnie przypominać trójkąt opadający, z którego statystycznie wybicia występują częściej dołem (wykres5). Z faktu wystąpienia formacji trójkąta powinniśmy wysunąć dwa wnioski. Po pierwsze w impulsach trójkąty są wyłącznie falami czwartymi co wskazuje, że jeśli wybicie nastąpi dołem to ruch ten powinien być ostatnim w fali o jeden rząd wyższej. Po drugie z szerokości tej formacji można w przybliżeniu określić zasięg ruchu po wybiciu, który powinien być co najmniej równy jej maksymalnej szerokości. W naszym przypadku szerokość omawianej formacji wynosi niecałe 22 PLN co biorąc pod uwagę bieżącą cenę Optimusa jest ruchem ogromnym. Z drugiej strony długoterminowa linia trendu wzrostowego zaczepiona w dołku 22 listopada 1994 r. znajduje się obecnie w okolicach 40 PLN stanowiąc ostatnie poważne wsparcie z punktu widzenia analizy trendu. Słabość Optimusa z ostatnich sesji doprowadziła do przełamania linii trendu wzrostowego zaczepionej w dołku z lutego 1999 r. na wykresie siły relatywnej do WIG-20 (rysunek6).Takie zachowanie może świadczyć o nadchodzącym poważnym osłabieniu tego papieru względem analizowanego indeksu. Kolejnym wsparciem jest dopiero długoterminowa linia trendu wzrostowego zaczepiona w dołku z września 1996 r. W ujęciu krótkoterminowym ostatnie, niewielkie wzrosty Optimusa są zapewne piątym ruchem w analizowanym trójkącie (falą ?e?), która zwykle nie osiąga górnego ograniczenia formacji. Podsumowując, należy stwierdzić że decydujące znaczenie dla krótkoterminowej koniunktury na omawianym papierze mieć będzie jego zachowanie względem górnego (ok. 57,6 PLN) i dolnego (47,8 PLN) ograniczenia formacji trójkąta opadającego. W przypadku wybicia górą można spodziewać się wzrostów w okolice 70 PLN a w przypadku wybicia dołem w optymistycznym wariancie do poziomu ok. 40 PLN a w pesymistycznym nawet poniżej 30 PLN. Biorąc pod uwagę układ charakter formacji oraz wykres siły relatywnej wydaje mi się, iż istnieje większe prawdopodobieństwo wybicia dołem.