Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Najgorszy i najlepszy scenariusz
Ryzyko spowolnienia gospodarczego może w przyszłości przełożyć się na wzrost ryzyka kredytowego emitentów z jednej strony, z drugiej zaś na niższą skłonność inwestorów do zakupów obligacji korporacyjnych.
Łącznie oznaczałoby to najpewniej, że przyszłe emisje oferowane będą z wyższymi niż obecnie marżami i stanie się to jeszcze „za życia” obligacji o obniżonych kuponach. Nietrudno wyobrazić sobie, że notowania obligacji o najniższych historycznie marżach musiałyby zdyskontować nowe warunki spadkiem ceny poniżej nominału, szczególnie gdyby te hipotetyczne warunki miały pojawić się relatywnie szybko (np. za rok lub dwa).
Trzeba też pamiętać, że od 2027 r. WIBOR ma zostać zastąpiony przez POLSTR. Ten ostatni obliczany jest na podstawie jednodniowych depozytów składanych przez banki i instytucje finansowe, co ma swoje reperkusje. Publikowane obecnie stawki WIRON (konstrukcja tego indeksu jest zbliżona do POLSTR) notowane są obecnie około 70 i 30 pkt poniżej stawek WIBOR (odpowiednio trzymiesięczny i sześciomiesięczny). Jeszcze tydzień temu różnica sięgała 90 i 80 pkt baz. – terminowe POLSTR czy WIRON wolniej reagują na zmianę perspektywy polityki pieniężnej, co obecnie prowadzi do kompresji spreadów między nimi a stawkami WIBOR. Ma to o tyle znaczenie, że właśnie średni historyczny spread zostanie doliczony do marży istniejących dziś obligacji, po tranzycji wskaźników. Średnia rzędu 80 pkt baz. jest o wiele korzystniejsza niż 30 pkt, a w okresie obniżek stóp spready będą stale niższe, ponieważ WIBOR dyskontuje przyszłe cięcia stóp, a POLSTR nie. W rezultacie obligacje o niskich marżach i terminach zapadalności poza datą tranzycji mogą znaleźć się w najmniej korzystnym położeniu względem obligacji emitowanych wcześniej (z wyższymi marżami i krótszymi terminami zapadalności) oraz później (po tranzycji i być może z wyższymi marżami).
