Inflacja wzrosła o 3,1% r/r za listopad, natomiast bazowa pozostała na poziomie 4,0% r/r. Obie wartości są jeszcze wyraźnie odległe od celu inflacyjnego na poziomie 2,0%. W ujęciu miesięcznym wzrost wyniósł 0,1% m/m, natomiast bazowa wzrosła aż o 0,3% m/m, chociaż zgodnie z oczekiwaniami. W obu przypadkach cały czas za wzrost w największym stopniu odpowiadała kategoria związana z kosztami mieszkania, czyli tzw. „shelter”. Gdyby nie to, inflacja roczna już dawno byłaby w celu, ale trzeba pamiętać, że koszty związane z mieszkaniem są bardzo mocno opóźnione w porównaniu do tego, co aktualnie dzieje się w gospodarce. Z drugiej strony największe negatywne kontrybucje do inflacji były związane z cenami energii, a konkretnie z cenami paliw. Gdyby nie spadek cen paliw w listopadzie, inflacja wypadłaby o kilka dziesiątych punktu procentowego wyżej. Wobec tego, jeśli inflacja dalej ma spadać dzięki tej kontrybucji, cena ropy naftowej musi pozostać na obecnie niskich poziomach. Warto również zwrócić uwagę na bardzo niski pozytywny udział kontrybucji związanej z żywnością. Brak dużego wzrostu cen towarów rolnych powoduje, że walka z inflacją przebiega prawdopodobnie w nieco szybszym tempie, niż początkowo tego oczekiwano. Czy Fed w takim wypadku zmieni swoją strategię?
W środę o 20:00 Fed poinformuje po raz ostatni w tym roku o wysokości stóp procentowych. Nikt raczej nie oczekuje zmian, choć od początku grudnia dolar wykazuje zdecydowanie większą zmienność. Niektórzy sugerowali, że warunki finansowe zbyt mocno się rozluźniły, co może skłonić Fed do ostatniego działania. Teraz jednak mówi się o tym, że Rezerwa Federalna mogłaby rozważyć już pierwszą obniżkę w marcu przyszłego roku. Realna stopa procentowa w USA jest „mocno” powyżej 0, co daje przestrzeń do takiego ruchu. Co więcej, stopy procentowe byłyby już dłużej na niezmienionym poziomie niż pół roku. Czy w takim razie będzie jutro szansa na jakąś bardziej gołębią sugestię? Być może zauważymy to również w samych prognozach makroekonomicznych. Jeśli cel inflacyjny będzie osiągnięty nieco szybciej wg projekcji Fed, wtedy będzie szansa na tańszego dolara, kontynuację zwyżki na indeksach i powrót złota powyżej 2000 USD. Na samym tańszym dolarze mógłby skorzystać jeszcze polski złoty.
Chwilę po publikacji inflacji CPI za listopad w USA, para EURUSD notowana jest minimalnie poniżej poziomu 1,0800. Z kolei w Polsce za dolara płacimy 4,0258 zł, za euro 4,3396 zł, za franka 4,5937 zł, za funta 5,0490 zł.
Michał Stajniak, CFA
Wicedyrektor Działu Analiz XTB
