Abstrahując od momentu, w jakim ta informacja dotarła do podatników (początek roku, niedługo przed ostatecznym, ustawowym terminem dostarczenia informacji klientom), wątpliwości budzi fakt, że obowiązek nie został zakwestionowany w całości (choć literalnie przepisy bardziej wskazują właśnie na to), lecz częściowo i w oparciu o jedną interpretację organu podatkowego. Złamano w ten sposób ustalony od lat wzorzec postępowania, w pierwszej kolejności szkodząc inwestorom, a w drugiej kolejności – co paradoksalne – utrudniając działania fiskusa.
Wprowadzenie do stanu prawnego
Obowiązek wystawiania informacji PIT-8C (tj. informacji o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych) należy wywodzić z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. DzU z 2021 r., poz. 1128 z późn. zm.), zwanej dalej również ustawą PIT, która stanowi, że m.in. osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej są obowiązane przesłać podatnikowi oraz odpowiedniemu urzędowi skarbowemu imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2, sporządzone według ustalonego wzoru. Obowiązek ten nie jest zdefiniowany precyzyjnie, wyłącznie jednak w zakresie podmiotowym, w wymienionym przepisie bowiem nie wskazano szczegółowo, które jednostki (np. banki, domy maklerskie, instytucje finansowe, podmioty pośredniczące w transakcjach, podmioty prowadzące rachunki, podmioty, za których pośrednictwem podatnik osiąga przychody) są zobowiązane do wystawiania informacji. W zakresie przedmiotowym oczywiste jest, że informacja ma zawierać dane o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 30b ust. 2 wymienionej ustawy, choć błędem legislacyjnym jest odwołanie się do określenia „dochód" (informacja może zawierać również dane o stracie, jeśli koszty uzyskania przewyższają dochód), jak również błędem jest naruszenie w samej informacji delegacji ustawowej i zawarcie w niej danych o przychodach wątpliwych z punktu widzenia obowiązku opodatkowania*.
Mimo tych ewidentnych mankamentów prawnych istniejących w zasadzie od początku funkcjonowania tzw. podatku giełdowego, obowiązek wystawiania informacji PIT-8C jest przyjmowany przez uczestników rynku kapitałowego bez kwestionowania jego zasadniczej treści. Uznaje się – głównie przywołując podnoszone podczas procesu legislacyjnego w 2003 r. przesłanki – że bez prawidłowego wykonywania tego obowiązku przez instytucje finansowe – uczestników rynku kapitałowego – nie jest możliwe praktyczne opodatkowanie dochodów z odpłatnego zbycia i realizacji instrumentów finansowych. Do tej pory obowiązek ten nie został zakwestionowany w orzecznictwie sądowym, zarówno w sprawach rozpatrywanych na skutek zaskarżania interpretacji organów podatkowych, jak i w nielicznych sprawach cywilnych, kończących spory między instytucjami finansowymi, a ich klientami, choć sądy zauważają w swych wyrokach, że art. 39 ust. 3 ustawy PIT nie precyzuje kręgu podmiotów, na których ciąży obowiązek sporządzenia przedmiotowej informacji (patrz np. prawomocny wyrok WSA w Warszawie z 22 sierpnia 2018 r.; sygn. III SA/Wa 3176/17).
Zakres danych w informacji
Ogólnie wspomniałem powyżej, jaki jest zakres danych, które wystawca zobowiązany jest uwzględnić w informacji PIT-8C. Pomijając wątpliwości dotyczące części E (oznaczenie według wzoru informacji w wersji nr 10), nie kwestionowano do tej pory, że informacja powinna zawierać w części D wszelkie wartości odnoszące się do przychodów osiąganych przez podatnika i kosztów ich uzyskania, niezbędnych dla ustalenia dochodu (straty) opisanego w art. 30b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przyjęło się również w praktyce, iż wystawca informacji PIT-8C może „poinformować" w niej jedynie o tych przychodach oraz – w szczególności – kosztach, które zna w momencie wystawienia dokumentu. Dlatego mimo pozorności „kompletności" danych w informacji PIT-8C nie we wszystkich przypadkach informuje ona o całkowitym dochodzie (stracie) osiągniętym przez podatnika, lecz jedynie o dochodzie (stracie) wstępnie wyliczonym, który może być modyfikowany przez podatnika na etapie sporządzania deklaracji podatkowej (PIT-38), głównie poprzez uzupełnienie kosztów uzyskania przychodów.
Redakcja przywołanego w informacji art. 30b ust. 2 ustawy PIT nie budzi szczególnych wątpliwości. Po pierwsze, przepis ten odnosi się do ogólnego zakresu opodatkowania, opisanego w art. 30b ust. 1, bo to ten ostatni przepis jest normą podstawową wyznaczającą obowiązek i stawkę podatku. Ustęp pierwszy artykułu 30b nakłada 19-proc. podatek na całość dochodów uzyskanych z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, z odpłatnego zbycia udziałów (akcji), z odpłatnego zbycia udziałów w spółdzielni oraz z tytułu objęcia udziałów (akcji) albo wkładów w spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny. Po drugie, ustęp drugi określa bardziej szczegółowo sposób wyliczania sześciu podkategorii dochodu opisanego w ustępie pierwszym, odsyłając do szczegółowych norm ustalających zarówno wartości przychodowe, jak i kosztowe.