Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Stosując RSI, można dużo zarobić przy niewielkim ryzyku
Przetestowaliśmy trzy strategie bazujące na nieszablonowym podejściu do popularnego oscylatora. Najlepsza dała zarobić 460 proc. w dziesięć lat przy obsunięciu kapitału o 16,2 proc.
Na powyższym wykresie WIG (świece dzienne) przedstawiamy trzy alternatywne rodzaje sygnałów transakcyjnych, które można uzyskać za pomocą oscylatora RSI. Strzałki skierowane w dół oznaczają otwarcie pozycji krótkiej, a te skierowane w górę wskazują na pozycję długą. Pierwszy rodzaj, oznaczony strefą nr 1, to przecięcia wskaźnika (czerwona linia ciągła) z poziomem 50. Przebicie od dołu to sygnał otwarcia pozycji długiej, a przebicie w dół krótkiej. W strefie nr 2, znajdziemy wskazania kupna i sprzedaży generowane przez przebicie od dołu poziomu 61,8 (pozycja długa) oraz spadek poniżej poziomu 38,2 (pozycja krótka). W ostatniej strefie pokazane są sygnały uzyskiwane, gdy linia oscylatora wzrośnie powyżej granicy strefy wykupienia 70 pkt (pozycja długa) lub spadnie poniżej granicy strefy wyprzedania 30 pkt (pozycja krótka).
W poprzednim odcinku „Profesjonalnego inwestora" testowaliśmy strategie inwestycyjne bazujące na popularnym oscylatorze RSI. Sprawdziliśmy, jak w praktyce działają dwie książkowe metody zastosowania tego wskaźnika, które służą do gry wbrew trendowi: wyjścia RSI ze stref wykupienia i wyprzedania oraz dywergencje wskaźnika i kursu. Testy historyczne na indeksie WIG pokazały niestety, że obie strategie prowadzą do znacznych strat. Wniosek z naszej analizy był więc taki, że szukanie punktów zwrotnych na wykresie za pomocą RSI jest złym podejściem.
Pozostało jeszcze 89% artykułu
