Mocno przecenione spółki ryzykownym pomysłem na zysk

Akcje najmocniej przecenionych w 2019 roku krajowych spółek, mimo relatywnie niskich wycen, w większości nie są kandydatami do odbicia w najbliższych miesiącach.

W 2019 roku na warszawskiej giełdzie nie brakowało negatywnych czynników, które przygniotły notowania niejednej spółki. Czy w tym roku najmocniej przecenione akcje mają szanse wrócić do łask?

Wyzwań nie zabraknie

W ubiegłym roku w gronie spółek z WIG20 pod kreską znalazła się większość państwowych gigantów. Największa przecena miała miejsce na papierach JSW, które w minionym roku potaniały aż o 66 proc. Czynnikiem decydującym o spadkach notowań JSW były malejące ceny węgla, do czego przyczyniła się dekoniunktura na rynku stali. – Branża węglowo-koksowo-stalowa, w której działa JSW przeżywa kryzys wizerunkowy i nie jest akceptowana w dotychczasowym kształcie przez Unię Europejską i ekologów – mówi Tomasz Czarnecki, analityk DM BPS. Mimo to uważa, że zapowiadane porozumienie handlowe USA – Chiny może pozytywnie wpływać na ceny węgla, które w IV kwartale 2019 r. spadły do 136 USD/t. – Prognozujemy średnioroczną cenę węgla w 2020 r. oraz w następnych latach na poziomie 168 USD/t, co powinno pozwalać spółce na utrzymanie EBIDTA powyżej 1,5 mld zł przez najbliższe dwa, trzy lata – szacuje. Podkreśla, że mocną stroną JSW są wysokie standardy działania w zakresie: jakości oferowanych produktów, innowacji, automatyzacji i informatyzacji ciągu produkcyjnego, bezpieczeństwa pracy i ochrony środowiska.

Jednym z największych rozczarowań w indeksie WIG20 był Alior Banku. W 2019 r. najsłabszy bank na giełdzie. Zadecydowały o tym czynniki fundamentalne, co skutkowało m.in. spadkiem rentowności. Do tego doszła podaż akcji w związku z opuszczeniem przez bank indeksu MSCI Poland. – Rok 2020 będzie rokiem wyzwań dla obecnego zarządu, szczególnie jeśli chodzi o poprawę niskiego wskaźnika rentowności kapitału własnego. Jednocześnie jesteśmy sceptyczni, co do tempa poprawy rentowności w I kwartale 2020 r. Oczekiwania rynku co do wyników w 2020 r., wydają nam się zawyżone – ocenia Marta Czajkowska-Bałdyga, analityk Haitong Banku. Notowaniom Aliora ciążyć mogą też ciągle powracające spekulacje na temat ewentualnych opcji właścicielskich, czy próby jego łączenia z innymi bankami bezpośrednio lub pośrednio zależnymi od Skarbu Państwa. – Dużą przewagą Aliora w obecnych warunkach rynkowych jest brak znaczącej ekspozycji na hipoteczne kredyty walutowe, ale to naszym zdaniem nie kompensuje ryzyka, które dla niego widzimy – podsumowuje ekspertka.

W gronie najmocniej przecenionych spółek z WIG20 przoduje też CCC. W ocenie analityków w cenie akcji obuwniczej firmy jest już sporo negatywnych czynników, co jednak nie musi przesądzać o rychłym odbiciu notowań. – Na pewno CCC wykonało sporo pracy, żeby poprawić jakość produktów oraz usprawnić procesy wewnętrzne i zaangażowanie kapitału obrotowego. Więc na tym polu można mieć pewne nadzieje. Konsument w Polsce i regionie CEE cały czas pozostaje silny więc jest nadzieja na poprawę sprzedaży. Informatyzacja CCC powinna obniżyć koszty jednostkowe z metra kwadratowego powierzchni sklepu. Mocna stroną spółki jest na pewno silna obecność w kanale e-commerce. Wśród zagrożeń jest na pewno słabnący wzrost gospodarczy, a także presja płacowa – wskazuje Konrad Księżopolski, analityk Haitong Banku.

Wyniki zachwiały kursami

W gronie średnich spółek z mWIG40 największy zawód sprawiło inwestorom PKP Cargo. Pogarszająca się koniunktura na rynku kolejowych przewozów towarowych odbiła się na wynikach spółki. – Naszym zdaniem rok 2020 będzie kolejnym rokiem wyzwań przed PKP Cargo. Z jednej strony, spółka będzie musiała się zmierzyć z rosnącymi kosztami wynagrodzeń, energii elektrycznej oraz cały czas wysokimi nakładami inwestycyjnymi. Szansą dla PKP Cargo byłby powrót wolumenów przewozowych do poziomów z 2018 r., jednakże zmniejszenie popytu ze strony dużych odbiorców (m.in. wygaszenie pieca ArcelorMittal w Krakowie, opóźnienia w przetargach infrastrukturalnych) wraz z potencjalnym spowolnieniem gospodarczym będą naszym zdaniem negatywnie wpływały na poprawę nastawienia do spółki – uważa Piotr Poniatowski, analityk DM mBanku.

Inwestorzy odwrócili się też od Stalproduktu, co ma związek z pogorszeniem perspektyw wynikowych tego producenta wyrobów stalowych. Wyzwaniem dla spółki będzie wymagające otoczenie rynkowe. Pogarsza się konkurencyjności branży hutniczej w Europie. Z kolei popyt na cynk jest skorelowany z rynkiem stali, co nie wróży poprawy w wynikach segmentu cynku.

Wyraźną korektę notowań ma za sobą Famur. Fundamenty producenta maszyn górniczych pozostają wciąż mocne. – Uważamy, że potencjalne spowolnienie w sektorze może wpłynąć negatywnie na liczbę nowych kontraktów eksportowych już w 2020 r. Na szczęście silna ekspozycja Famuru na rynku rosyjskim powinna być czynnikiem wsparcia – uważa Łukasz Prokopiuk, analityk DM BOŚ. Jego zdaniem dzięki pozyskanym kontraktom kolejne kwartały mogą być dobre, choć spodziewa się w następnych latach niższych zysków.

Tanie, ale ryzykowne

Porównując stopy zwrotu w indeksie sWIG80 największą stratę zanotowała Elektrobudowa. Kluczową sprawą jest pozyskanie finansowania przez budowlaną spółkę. Celem zarządu jest zdobycie około 70 mln zł, w tym około 40 mln zł z emisji akcji, a resztę m.in. z emisji obligacji. Wcześniej spółka musi się jednak dogadać ze „swoimi" bankami i ubezpieczycielami. To oznacza, że zarząd ma jeszcze sporo do zrobienia, by inwestorzy przekonali się do spółki.

Na finansową prostą próbuje też wyjść Trakcja, którą trudna sytuacja finansowa zmusiła do restrukturyzacji. – Trakcja pozostaje spółką podwyższonego ryzyka. W 2019 r. przeszła restrukturyzację finansową (czyli wzmocnienie bilansu), ale przed nią jeszcze restrukturyzacja biznesowa, czyli akwizycja nowych kontraktów po dobrych cenach. W tym obszarze na razie widzieliśmy ograniczone sukcesy, a bez nowych kontraktów z dobrymi cenami ciężko będzie pokazywać dobre przepływy pieniężne – uważa Tomasz Duda, analityk Erste Securities. – Tak więc odbicie notowań spółki zależeć będzie od sukcesu w akwizycji rentownych kontraktów, które pozwoliłyby rynkowi uwierzyć w długoterminowe perspektywy spółki – obecnie my jeszcze tego nie widzimy – podsumowuje.

Trudny okres ma też za sobą Polnord, zmagający się w wysokim zadłużeniem, co do niedawna zniechęcało inwestorów do spółki. W końcówce ubiegłego roku kryzys z brakiem finansowanie potrzebnego na spłatę obligacji udało się zażegnać. Pomocną dłoń wyciągnął węgierski deweloper Cordia, przejmując kontrolę nad firmą.