Nieprzychylne otoczenie dla rynku akcji

Pytamy Bartosza Sawickiego, analityka Cinkaciarz.pl, o potencjał dalszej deprecjacji dolara, perspektywy dla rynku ropy i akcji.

 

Maj przyniósł umocnienie złotego wobec dolara, podobnie jak innych walut z rynków wschodzących. Czy kolejne podwyżki stóp przez Fed zostały już wycenione przez rynek i czeka nas dalsza deprecjacja dolara?

W pierwszej części maja wszystkie znaki na niebie i ziemi sprzyjały dolarowi. Wydawało się, że impet gospodarki USA jest tak potężny, że Fed będzie mógł bez zawahania agresywnie zacieśniać politykę, sięgając po podwyżki mocniejsze niż o 50 pkt baz. Podsycało to awersję do ryzyka, dodatkowo odpychającą od ryzykownych walut.

W tym samym czasie Europejski Bank Centralny był jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem zamiaru wyjścia z ery ujemnych stóp, żywotne były niepokoje o najbliższe perspektywy strefy euro. W drugiej części poprzedniego miesiąca sytuacja odwróciła się o 180 stopni.

Mamy jednak wrażenie, że obawy o stan gospodarki USA mogły być przesadzone. Dolar najlepsze może mieć za sobą, ale potencjał do jego dalszego wyraźnego osłabienia jest mocno ograniczony. W gronie gospodarek rozwiniętych nie ma bardziej zdecydowanie walczącego z inflacją banku, atutem jest też niezależność energetyczna USA przekładająca się na warunki handlu zagranicznego.

Nałożone przez Unię Europejską embargo na ropę z Rosji spowodowało, że cena baryłki skoczyła w okolicę 120 USD. Czy można się spodziewać, że kolejne miesiące przyniosą dalsze zwyżki, czy jednak rynek ropy czeka korekta?

Próby uzależnienia się państw Unii Europejskiej od dostaw ropy z Rosji będą wywierać wzrostową presję na notowania surowca tak długo, aż OPEC nie zmieni nastawienia. Kartel nie jest skłonny zasadniczo i długofalowo do wykorzystania wolnych mocy produkcyjnych w celu uzupełnienia deficytu państw UE, gdyż postrzega rynek jako zbilansowany w ujęciu globalnym.

Dyskonto wyceny ropy Urals do globalnych benchmarków będzie skłaniać ważnych konsumentów, jak Indie czy Chiny, do zwiększenia zakupów z Rosji, co umożliwi Unii kontraktowanie zakupów z innych kierunków. Gigantyczne przetasowania w strukturze handlu surowcem wymagają jednak czasu, premia za ryzyko geopolityczne też będzie utrzymana na wysokim poziomie. Potencjał do dalszej zwyżki może ograniczać słabnięcie globalnej dynamiki PKB, ale nie liczymy na powrót cen ropy poniżej 100 dolarów w perspektywie drugiego półrocza.

Większość zagranicznych indeksów świeci w tym roku na czerwono. Nie inaczej jest w przypadku naszego WIG20. Czy warto obecnie liczyć na odbicie, czy jednak otoczenie nie sprzyja zwyżkom na rynkach akcji?

Jeśli za rzuceniem się inwestorów do zdecydowanych zakupów przecenionych tej wiosny akcji stała wiara, że Rezerwa Federalna spuści z tonu i porzuci plany zdecydowanej normalizacji polityki pod wpływem pierwszych skaz na obrazie gospodarki USA, to naszym zdaniem są to bardzo kruche fundamenty pod poprawę nastrojów na giełdach.

Zbyt śmiałe założenia odnośnie do tempa zacieśniania polityki monetarnej w Stanach Zjednoczonych zostały skorygowane: z wyceny zmian stóp w tym cyklu wyparowało kilkadziesiąt punktów bazowych. Dziś jest jasne, że na kilku najbliższych posiedzeniach stopy będą rosnąć o 50 pkt baz. Niezłomność Fed i zagrożenia dla globalnego wzrostu gospodarczego, ze szczególnym uwzględnieniem słabości koniunktury w Chinach, nadal będą tworzyć nieprzychylne otoczenie dla rynku akcji.