#WykresDnia: O ile podwyższy Fed?

Korelacja między akcjami i obligacjami w ciągu ostatnich dwóch lat jest najwyższa, jaką widzieliśmy od 1995-1997.

Foto: Parkiet

Światowe akcje spadły we wtorek drugi dzień z rzędu, podczas gdy rentowności obligacji rządowych i dolar amerykański utrzymywały się na wieloletnich szczytach, ponieważ rosnąca inflacja skłoniła inwestorów do przygotowania się na największą podwyżkę stóp procentowych w USA od 28 lat w tym tygodniu.

Opublikowane w piątek zaskakująco mocne dane o inflacji w USA podsyciły zakłady, że Rezerwa Federalna musi bardziej agresywnie zaostrzać politykę pieniężną, aby powstrzymać rosnące ceny. Obawy, że ciągła seria podwyżek stóp może spowodować recesję, uderzyły w globalne akcje w poniedziałek.

Inwestorzy obstawiają prawie z całą pewnością, że Fed ogłosi podwyżkę stóp procentowych o 75 punktów bazowych – największą od listopada 1994 r. – na zakończenie swojego dwudniowego posiedzenia w środę. Byłaby to trzecia tegoroczna podwyżka stóp po dwóch podwyżkach o 50 punktów bazowych.

„Wzrost o 75 punktów bazowych jest bardziej zgodny z wcześniejszym pragnieniem Fedu „szybkiego” podniesienia stóp do poziomu neutralnego”, napisali analitycy Goldman Sachs we wtorkowej notatce dla klientów dodając, że „restrykcyjne stanowisko w polityce jest konieczne, aby okiełznać inflację”.

Analitycy spodziewają się, że Fed podniesie stopy procentowe o kolejne 75 punktów bazowych w lipcu i przewidują, że wyższe stopy prawdopodobnie spowodują recesję w połowie 2023 roku.

Erozja danych o inflacji i szybko zmieniające się poglądy na rynkach finansowych w poniedziałek otworzyły drzwi do większej niż oczekiwano podwyżki stóp procentowych o trzy czwarte punktu procentowego, gdy urzędnicy Rezerwy Federalnej spotkają się w tym tygodniu.

Jest to ruch, który urzędnicy zbagatelizowali, gdy zbliżało się ich dwudniowe spotkanie w ostatnich tygodniach, ale teraz mogą go przyjąć w odpowiedzi na dane, które jeszcze nie wykazały postępów w ograniczaniu tempa wzrostu cen. Rosnące prawdopodobieństwo niespodziewanego posunięcia zostało zgłoszone wcześniej w poniedziałek przez Wall Street Journal, co pomogło w dalszym popychaniu handlu kontraktami terminowymi związanymi z polityką Fed w tym kierunku.

Urzędnicy Fed nie wypowiadali się publicznie od początku okresu „zaciemnienia” przed spotkaniem 4 czerwca, a wcześniej stwierdzili, że skłaniają się do drugiej z rzędu podwyżki stóp o pół punktu na posiedzeniu w dniach 14-15 czerwca. Ale ta perspektywa była uwarunkowana, bo jak powiedział przewodniczący Fed Jerome Powell na swojej majowej konferencji prasowej, „warunki gospodarcze i finansowe ewoluowały zasadniczo zgodnie z oczekiwaniami… Oczekuje się, że zaczniemy widzieć, jak inflacja zacznie się spłaszczać”.

Obawy związane z recesją i niepewność wokół perspektyw stóp zaważyły na akcjach. Indeks Dow Jones Industrial Average spadł o 0,5 proc. do minimum 16 i 1/2 miesiąca, a S&P 500 spadł o 0,38 proc.. Nasdaq Composite oparł się trendowi i zdołał osiągnąć wzrost o 0,18 proc..

S&P 500 wpadł w poniedziałkowy rynek bessy po stracie ponad 20 proc. od rekordowego zamknięcia 3 stycznia. Według dostawcy danych Datastream, indeks jest obecnie wyceniany po atrakcyjniejszej wycenie, około 17-krotności wskaźnika ceny do zysków w transakcjach terminowych. Jest to mniej więcej zgodne z jego 10-letnim średnim wskaźnikiem i porównuje się z odczytem powyżej 20 przed korektą rynkową.

Wskaźnik akcji MSCI na całym świecie spadł o 0,65 proc. do poziomu z listopada 2020 r., podczas gdy paneuropejski indeks akcji STOXX spadł o 1,26 proc. do minimów z marca 2020 r.

Podkreślając rosnące oczekiwania dotyczące stóp procentowych w USA, rentowność dwuletnich obligacji skarbowych wzrosła do 3,4560 proc., najwyższego poziomu od listopada 2007 r., podczas gdy rentowność 10-letnich obligacji skarbowych osiągnęła najwyższy poziom od 11 lat, wynoszący 3,4980 proc.

Rynki przewidują teraz, że cykl podwyżek stóp przez Fed osiąga szczyt około 4 proc., co stanowi aż 100 punktów bazowych powyżej 3 proc. w zeszłym miesiącu.

Rentowności obligacji skarbowych strefy euro również osiągnęły wieloletnie maksima, ponieważ spready między bazami a peryferiami rozszerzyły się w związku z obawami o szybsze zacieśnianie polityki przez banki centralne.

Przeszacowanie przez inwestorów wyższych stóp procentowych uderzyło w aktywa, które skorzystały z najniższych stóp procentowych, w tym akcje, kryptowaluty, obligacje śmieciowe i rynki wschodzące.

– Po prostu, kiedy widzimy zacieśnianie polityki pieniężnej w kolejności tego, co obserwujemy na całym świecie, coś się zepsuje – powiedział Timothy Graf, szef strategii makro EMEA w State Street. – Rynki giełdowe odzwierciedlają rzeczywistość efektu pierwszego rzędu zaostrzonych warunków finansowych – stwierdził przewidując więcej bólu, gdy wyceny akcji w USA wciąż przekraczają minima z czasów COVID.