W lipcu 1988 r. w jednym z opuszczonych doków Londynu Damian Hirst i jego 15 kolegów postanowiło zorganizować wystawę: Freeze. Wydarzenie to szybko przeszło do legendy i wyznaczyło początek nowej ery pod znakiem Young British Artists (YBA's). Okres ten Jonathan Jones, krytyk z brytyjskiego „Guardiana", okrzyknął nawet najlepszym 25-leciem w historii sztuki brytyjskiej.
Young British Artists
Damian Hirst oraz jego koledzy zaczęli tworzyć w nowych realiach społecznych i gospodarczych, jakie nastały na wyspach po reformach Margaret Thatcher. Sam rok 1988 jest również znamienny z powodu wielkiej deregulacji (zwanej Big Bang), jaką przeprowadzono w tym czasie na londyńskiej giełdzie. Artyści ci zabierali głos w sprawach trudnych i w dyskusjach społecznych, które czasami sami inicjowali. Często było on tak głośny, że mówił o nim cały kraj.
Ich prace, wystawy, projekty były szeroko komentowane w prasie codziennej oraz serwisach informacyjnych, dzięki czemu twórczość YBA's mogła trafić nie tylko do wąskiego grona miłośników sztuki najnowszej, ale do wszystkich poddanych Elżbiety II. Stały się częścią życia publicznego. Wielu z tych artystów uzyskało również status „celebrytów", jak na przykład sam Damian Hirst.
YBA's odnieśli nie tylko sukces artystyczny, ale i finansowy. Wielu z nich szybko weszło do grona jednych z najdroższych artystów na rynku. Ich prace drożały szczególnie w latach 2001–2007. W tym czasie według Artnet indeks śledzący ceny dzieła YBA's wzrósł o ponad 100 proc.
Hirstomania
Damian Hirst – pomysłodawca wystawy z 1988 r. – kolejnymi swoimi projektami potrafił utrzymywać uwagę mediów i zdobywać rozgłos. Przykładem może być stworzenie w 2007 roku rzeźby „For the Love of God", która została okrzyknięta najdroższym dziełem sztuki na świecie. Czym zasłużyła sobie na ten tytuł? Hirst zainspirowany aztecką czaszką inkrustowaną turkusami, wykonał odlew autentycznej ludzkiej czaszki z platyny i w całości ozdobił go diamentami.