Celem dyrektywy jest przede wszystkim zapobieganie wykorzystywaniu unijnego systemu finansowego do prania pieniędzy i finansowania terroryzmu. Stosowanie jej przepisów ma zapewnić integralność, stabilność i wiarygodność sektora finansowego oraz wzmacniać rynek wewnętrzny Unii Europejskiej - w tym poprawić skuteczności śledzenia transferów pieniężnych realizowanych w obrębie danego państwa członkowskiego i płatności transgranicznych pomiędzy państwami należącymi do Unii.
IV Dyrektywę AML rozszerza katalog osób pełniących eksponowane funkcje polityczne o osoby mieszkające w Polsce. Oznacza to, że także krajowi politycy i urzędnicy wyższego szczebla oraz ich rodziny będą poddawani zwiększonym środkom bezpieczeństwa przed zawarciem umowy z bankiem, w tym będą musieli uzyskać zgodę wyższej kadry kierowniczej banku na zawarcie umowy.
Dyrektywa nakłada obowiązek kopiowania dokumentów, na podstawie których bank dokonuje identyfikacji klienta. Powstanie jasna potrzeba kopiowania dokumentów tożsamości, co uporządkuje dotychczasowe wątpliwości w tym zakresie.
Banki zobowiązane będą też do stworzenia rejestru beneficjentów rzeczywistych, w którym wszystkie podmioty wskazane w ustawie, nie tylko instytucje zobowiązane, będą musiały ujawnić dane osób sprawujących faktyczną kontrolę nad nimi.
IV Dyrektywa AML nakazuje również ograniczenie kręgu podmiotów, którym instytucja zobowiązana może powierzyć czynności z zakresu przeciwdziałania praniu pieniędzy, co może mieć wpływ na kształt rynku pośrednictwa kredytowego.