Na początku 1994 r. sesje odbywały się tylko trzy razy w tygodniu, od połowy roku cztery, a pod koniec roku pięć razy w tygodniu. W sumie odbyło się 188 sesji, o 36 sesji więcej niż w 1993 r. Wzrost liczby giełdowych dni zmniejszył obroty na sesję, ale poprawił równowagę rynkową i ograniczył wahania kursów akcji.
Na giełdzie brakowało koordynacji, duże trudności sprawiała prawidłowa wycena akcji. Błędom sprzyjała długa procedura przygotowania emisji. Warunki gry rynkowej psuło uprzywilejowanie niektórych emisji akcji lub cen dla różnych grup inwestorów. Jednak zdecydowana postawa instytucji odpowiedzialnych za organizację i regulacje rynku papierów wartościowych położyła kres tego rodzaju praktykom.
Pod koniec 1993 r. na GPW było notowanych 21 spółek na rynku podstawowym i 1 na rynku równoległym. W 1994 r. liczba spółek wzrosła do 44, z czego 36 było na rynku podstawowym, a osiem na równoległym. Wzrost liczby spółek na ryku równoległym umożliwił wprowadzenie od początku 1995 r. indeksu rynku równoległego WIRR. Warto wspomnieć, że na 44 spółki notowane na giełdzie na koniec 1994 r. 34 zbierały kapitał na rynku pierwotnym – łącznie pozyskały około 600 mln USD.
Z 44 spółek, które notowane były na GPW w 1994 r., nadal na giełdzie jest 19. Przy czym tylko 12 z nich funkcjonuje pod nazwą z 1994 r., a siedem nazwę zmieniło lub w wyniku fuzji i przejęć, jakie następowały w kolejnych latach, stało się częścią innej firmy. Dotyczy to głównie banków. Z firm debiutujących w 1994 r. nadal na GPW znajdziemy 12.
Pierwszy debiutant z 1994 r. z giełdy zniknął już w 1997 r. – był to Polifarb Wrocław, który połączył się z Polifarbem Cieszyn. Z rynku w wyniku przejęcia zniknęły DomPlast, Amerbank oraz Kredyt Bank. Nie istnieją także Espebepe Szczecińskie Przedsiębiorstwo Budownictwa Przemysłowego.