W części Panorama Spółek PARKIET codziennie zamieszcza wykresy cen większości akcji notowanych na warszawskiej giełdzie. W tabelach pod nimi znajdują się opisy i interpretacje sygnałów wynikających z analizy technicznej wykresów. W cyklu "Jak czytać Panoramę Spółek" analitycy PARKIETU jeszcze raz opiszą, jak interpretować sygnały techniczne zamieszczane pod wykresami kursów.
W drugiej części cyklu omawiamy poziomy wsparcia i oporu. W następnej znajdzie się opis siły relatywnej.
Co to jest wsparcie i opór? Termin "wsparcie" określa poziom cen, na którym w przeszłości popyt był silniejszy od podaży. Efektem działania poziomu wsparcia jest powstrzymanie spadków, odbicie i wzrost cen. Opór działa odwrotnie - jest to strefa, gdzie podaż pokonywała popyt. Obszary wsparcia i oporu są znane wcześniej - nim rynek się na nich zatrzyma. Podstawową metodą wyznaczania tych poziomów jest określanie ich w obszarze wyznaczanym przez dołek (wsparcie) i szczyt (opór). Ta metoda jest widoczna na zamieszczonym wykresie. Wynika z tego, że w trendzie wzrostowym poziom oporu wyznaczany przez ostatni szczyt musi zostać pokonany, by trend kontynuował zwyżkę. Bardzo prawdopodobne, że na linii oporu wzrosty zostaną chwilowo zahamowane, jednak na ogół jest ona przekraczana. Analogicznie w przypadku linii wsparcia w trendzie spadkowym - jest ona zazwyczaj przebijana, jednak może chwilowo powstrzymać spadki. Odbicie cen od poziomu oporu oznacza chwilową przerwę w zwyżkach. Jeżeli zniżkujący wykres odbije się od wsparcia, można oczekiwać przerwy w spadkach. Teoria poziomów wsparcia i oporu ma swoje psychologiczne uzasadnienie. Rzecz przedstawia się następująco: załóżmy, że na poziomie wsparcia zniżka została powstrzymana i rynek zaczyna zwyżkować. Gracze, którzy w obszarze wsparcia zdecydowali się na zajęcie pozycji, są zadowoleni, ponieważ zarabiają, jednak żałują, że zainwestowali tak mało. Ci, którzy na linii wsparcia sprzedawali akcje, oczywiście nie są zachwyceni faktem, że omijają ich zyski. Zatem gdy kurs spada ponownie do poziomu, na którym inwestorzy dokonywali transakcji, ci, którzy posiadają już akcje, powiększają swoje pozycje, a ci, którzy się pozbywali swoich papierów mają okazję odkupić je po tej samej cenie (skoro rynek wykazuje tendencje wzrostowe, taka inwestycja może przynieść wymierne korzyści). Istnieje też oczywiście grupa graczy, którzy dotychczas pozostawali poza rynkiem. Oni również, widząc szansę osiągnięcia zysków, będą chętni do kupowania akcji. Efektem takiego myślenia i idącego za nim działania jest silny popyt - a jak wiemy z poprzedniej części, to właśnie popyt jest motorem wzrostów cen. Ze względu na takie schematy myślenia można wyciągnąć pewne wnioski - np. gdy wykres znajduje się w obszarze wsparcia, a rynek wykazywał wcześniej tendencje wzrostowe - być może jest to dobry moment do zajęcia pozycji. Jeżeli testowany jest opór w tendencji spadkowej, sprzedanie akcji może być korzystnym zagraniem (pozwalającym uniknąć strat), a zajęcie krótkiej pozycji na przykład na kontraktach terminowych daje szansę na osiągnięcie zysków.
BRE - PRZYKŁADOWY WYKERS JAKI ZAMIESZCZAMY W PANORAMIE SPÓŁEK; Na wykresie zaznaczone są linie wsparcia i oporu. Tekst jest fragmentem artykułu, który w całości znajduje się w numerze październik '99 miesięcznika Profesjonalny Inwestor.
Piotr Żychliński, analityk PARKIETU
