Szczurek nowym ministrem finansów. Tusk zmienia ministrów

Jak zostaje się ministrem, nie powinno się oczekiwać współczucia czy uznania; to ciężka harówa - powiedział premier Donald Tusk na konferencji, na której zaprezentował nowych ministrów w swoim rządzie

W rządzie, oprócz premiera, zostało troje ministrów, którzy pełnią swe funkcje od czasu wygranych przez PO wyborów w 2007 roku. Tusk nazwał ich "sześciolatkami". Są to minister kultury Bogdan Zdrojewski, szef MSZ Radosław Sikorski, minister rozwoju regionalnego Elżbieta Bieńkowska.

Nowym ministrem finansów został główny ekonomista ING Banku Śląskiego Mateusz Szczurek, zastąpi na tym stanowisku Jacka Rostowskiego. - Cieszę się, że jeden z najzdolniejszych, niektórzy twierdzą, że najzdolniejszy polski ekonomista, specjalista od makroekonomii, ale też od liczenia pieniędzy, podejmuje się trudnej misji - powiedział Tusk.

Dodał, że jego "wskazanie i intuicja" były identyczne z oceną ustępującego ministra finansów Jacka Rostowskiego. - Cieszę się, bo co do strategii makroekonomicznej mamy pogląd właściwie identyczny - ustępujący minister finansów, wchodzący na ten urząd i ja - co gwarantuje potrzebną ciągłość - zapewnił szef rządu.  Dodał, że Szczurek gwarantuje "nową energię" potrzebną w ministerstwie finansów.

To zaskakująca decyzja. Na giełdzie nazwisk pojawiały się co prawda osoby związane z rynkiem finansowym, ale Szczurek nie był wymieniany jako kandydat na ministra finansów.

- Moim zadaniem jest umożliwienie skoku rozwojowego Polski. Zapewnienie, by ten skok nie był krótkotrwały, nie był skokiem w przepaść – powiedział na konferencji prasowej Szczurek. - Jego poglądy są umiarkowane, nie jest ani zaciekłym liberałem, ani zwolennikiem socjalnej wizji gospodarki. To, co jest bardzo ważne, doskonale umie poruszać się na arenie międzynarodowej – mówi osoba z rynku finansowego.

Jako jedno z kryteriów, jakie premier przyjął przy wyborze nowego ministra finansów, był niewątpliwie stosunek do zmian w OFE. Jak mówią osoby związane z rynkiem finansowym, Szczurek zawsze krytycznie podchodził do samej idei OFE, choć nie popierał w pełni radykalnych rozwiązań, proponowanych przez rząd.

Elżbieta Bieńkowska będzie wicepremierem oraz szefem nowego resortu utworzonego z ministerstw: rozwoju regionalnego oraz transportu, budownictwa i gospodarki morskiej. - Ta decyzja strukturalna dojrzewała od dłuższego czasu. Personalna jest także wynikiem splotu okoliczności, o czym państwo dobrze wiecie. Mówię tutaj o ministerstwie transportu - podkreślił Tusk. W piątek premier przyjął dymisję dotychczasowego ministra transportu Sławomira Nowaka. - Ten splot okoliczności spowodował, że tym bardziej byłem zdeterminowany, aby w jednym ręku tę szansę związaną ze środkami europejskimi dać do realizacji w jedne ręce - oświadczył Tusk. Dlatego, jak tłumaczył, podjęta została decyzja o połączeniu Ministerstwa Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej oraz Ministerstwa Rozwoju Regionalnego. - Szefem tego resortu, odpowiedzialnego za ten skok cywilizacyjny, będzie pani minister Elżbieta Bieńkowska - powiedział.

Czytaj też: Rekonstrukcja rządu według Donalda Tuska

Nową szefową resortu nauki i szkolnictwa wyższego została europosłanka Lena Kolarska-Bobińska. Zastąpi na tym stanowisku Barbarę Kudrycką. Poseł PO Andrzej Biernat to nowy minister sportu. - Znacie państwo ministra Andrzeja Biernata od lat, ja także. Rekomendacja chyba dość naturalna - mówił Tusk na środowej konferencji, przedstawiając nowego szefa resortu sportu. Biernat jest posłem PO, wiceszefem klubu parlamentarnego tej partii i wiceszefem sejmowej komisji kultury fizycznej, sportu i turystyki.

Dotychczasowy wiceminister finansów Maciej Grabowski ma być rekomendowany na ministra środowiska. Dotychczasowy szef resortu środowiska Marcin Korolec zostanie pełnomocnikiem rządu ds. klimatycznych.

- Przyspieszenie wydobycia gazu z łupków będzie dla mnie priorytetem - zapowiedział Grabowski. - Wydaje mi się, że nasze bogactwa naturalne mogą być jeszcze mocniejszym bodźcem rozwoju kraju, i uważam, że przyspieszenie - które jest dla mnie najważniejsze - wydobycia gazu niekonwencjonalnego z łupków jest tym, co jest i będzie dla mnie priorytetem - stwierdził.

Rafał Trzaskowski zastąpi Michała Boniego na stanowisku szefa resortu administracji i cyfryzacji.

- Trudno mi było rozstać się z ministrami, którzy wskutek rekonstrukcji opuszczą rząd - mówił Donald Tusk.

Jak podkreślił, w czasie 6 lat trwania jego gabinetu "duża grupa ministrów to rekordziści, jeśli chodzi o długość sprawowania urzędu". - Pełnili swoje urzędy dłużej niż ktokolwiek po 1989 roku przed nimi. To także pokazuje, jak wiele wytrzymywali - powiedział premier.  Premier zaznaczył, że jeszcze we wtorek rozmawiał z ministrami, którzy odeszli z rządu i dziękował im za pracę. - Wiedzą, ile to kosztuje zdrowia i wysiłku - zaznaczył.

Kandydaci na ministrów - sylwetki

Elżbieta Bieńkowska wicepremier, Minister Infrastruktury i Rozwoju

Urodziła się 4 lutego 1964 r. w Katowicach. Absolwentka filologii orientalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego. Ukończyła także Krajową Szkołę Administracji Publicznej oraz podyplomowe studia MBA Szkoły Głównej Handlowej.

Przez całą karierę zawodową związana z wdrażaniem funduszy europejskich. W latach 1999-2007 była dyrektorem Wydziału Rozwoju Regionalnego w Urzędzie Marszałkowskim Województwa Śląskiego.

W 1999 pełniła funkcję pełnomocnika wojewody katowickiego ds. strategii rozwoju województwa. Wcześniej pracowała w Wydziale Gospodarki Urzędu Wojewódzkiego w Katowicach, gdzie uczestniczyła m.in. w pracach nad kontraktem regionalnym dla województwa. W latach 2007-2013 minister rozwoju regionalnego.

Ekspert w projektach międzynarodowych, wykładowca i autorka publikacji.

Laureatka wielu prestiżowych wyróżnień za osiągnięcia zawodowe, m.in. Nagrody Kisiela, Platynowego Lauru Umiejętności i Kompetencji, nagrody im. Grzegorza Palki. W 2012 r. otrzymała odznaczenie Wielkiego Oficera Królewskiego Norweskiego Orderu Zasługi, przyznane przez króla Haralda V za zaangażowanie w budowę przyjaznych relacji i współpracy między Polską i Norwegią oraz skuteczne wdrażanie Norweskich Mechanizmów Finansowych. Zna biegle język angielski. Mężatka, ma 3 dzieci.

Andrzej Biernat - Minister Sportu

Urodził się 11 sierpnia 1960 roku. Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiki w Częstochowie oraz studia podyplomowe na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu na kierunku zarządzanie sportem.

Tuż po studiach, przez 8 lat, pracował jako nauczyciel. Później prowadził własną działalność gospodarczą - biuro podróży i firmę wydawniczą. W 1996 został dyrektorem Centrum Sportu i Rekreacji w Konstantynowie Łódzkim. Za zarządzanie tą placówką został laureatem dorocznej nagrody "Wielki Bilet". Był również prezesem KKS Włókniarz.

Od 2005 poseł z ramienia Platformy Obywatelskiej. Zastępca przewodniczącego Komisji Kultury Fizycznej, Turystyki i Sportu. Wcześniej przewodniczący stałej podkomisji ds. przygotowań Polski do organizacji mistrzostw Europy w piłce nożnej "UEFA EURO 2012". Przewodniczący podkomisji ds. przygotowań Polski do Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn w 2014 i Mistrzostw Europy w Piłce Ręcznej w 2016. Jest żonaty i ma dwie córki: Milenę i Blankę.

Maciej H. Grabowski - Minister Środowiska

Doktor ekonomii na Uniwersytecie Gdańskim oraz inżynier nawigator w Wyższej Szkole Morskiej w Gdyni. W latach 80. pracował w Polskich Liniach Oceanicznych jako oficer pokładowy.

Przez 18 lat rozwijał Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową, gdzie od roku 1991 pełnił funkcję wiceprezesa. Zajmował się badaniami nad systemami podatkowymi, transformacją systemów społeczno-gospodarczych, rynkami pracy.

W latach 1994-2000 wykładał na Uniwersytecie Gdańskim. Rozwijał Polskie Forum Strategii Lizbońskiej oraz Polskie Forum Obywatelskie. Brał udział w pracach nad przygotowaniem Strategii Rozwoju Kraju 2007-2015.

Od marca 2008 w Zespole Doradców Strategicznych Prezesa Rady Ministrów. W listopadzie 2008 powołany na podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów, gdzie był odpowiedzialny za system podatkowy.

W latach 2011-2012 członek Komisji Nadzoru Finansowego, a od lutego 2013 Główny Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych.

Joanna Kluzik-Rostkowska - Minister Edukacji Narodowej

Urodziła się 14 grudnia 1963. Absolwentka wydziału dziennikarstwa i nauk politycznych Uniwersytetu Warszawskiego.

W czasie studiów działała w Niezależnym Zrzeszeniu Studentów. Współpracowała z podziemnym "Tygodnikiem Mazowsze" oraz innymi czasopismami drugiego obiegu.

Od 1989 pracowała jako dziennikarka działu politycznego "Tygodnika Solidarność". W 1992 była kierownikiem działu reportażu miesięcznika "Konfrontacje". W tym samym roku rozpoczęła pracę w "Expressie Wieczornym", gdzie była m.in. zastępcą kierownika działu krajowego i reportażu oraz kierownikiem działu reportażu. W trakcie swojej kariery dziennikarskiej zajmowała się m.in. dziennikarstwem śledczym, była również korespondentką zagraniczną (w tym w Bośni i Czeczenii).

Od 1996 pracowała jako dziennikarz działu krajowego i politycznego tygodnika "Wprost". Od 2000 kierowała działem gospodarczym tygodnika "Nowe Państwo". W latach 2001-2004 była pierwszym zastępcą redaktor naczelnej tygodnika "Przyjaciółka".

W 2005 roku została pełnomocnikiem prezydenta Warszawy ds. kobiet i rodziny.

17 listopada 2005 objęła stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej, przejmując m.in. kompetencje Pełnomocnika Rządu ds. Równego Statusu Kobiet i Mężczyzn.

13 sierpnia 2007, po zerwaniu koalicji PiS z LPR i Samoobroną, została ministrem pracy i polityki społecznej. Stanowisko to zajmowała do 16 listopada 2007, tj. do zaprzysiężenia jej następcy w rządzie Donalda Tuska.

Wcześniej, w tym samym roku, w wyborach parlamentarnych uzyskała mandat poselski, kandydując jako lider listy PiS w okręgu łódzkim i otrzymując 41 171 głosów.

26 kwietnia 2010 została szefową sztabu wyborczego kandydata na prezydenta z ramienia PiS Jarosława Kaczyńskiego. 5 listopada 2010, decyzją Komitetu Politycznego PiS, wraz z Elżbietą Jakubiak została wykluczona z partii. 16 listopada 2010 wspólnie z kilkoma politykami PiS ogłosiła złożenie wniosku o utworzenie stowarzyszenia Polska Jest Najważniejsza. Została wybrana na prezesa ugrupowania. 23 listopada powstał klub parlamentarny o tej samej nazwie, na czele którego stanęła. Joanna Kluzik-Rostkowska kierowała ugrupowaniem do momentu wyboru na jego prezesa Pawła Kowala (4 czerwca 2011) na pierwszym kongresie partii.

13 czerwca 2011 zrezygnowała z członkostwa w partii i jej klubie parlamentarnym, podejmując współpracę z Platformą Obywatelską. 28 czerwca została przyjęta do klubu parlamentarnego tego ugrupowania. W wyborach parlamentarnych została liderem listy PO do Sejmu w okręgu rybnickim, uzyskała mandat poselski liczbą 22 418 głosów.

Pracuje w sejmowej komisji polityki społecznej i rodziny oraz komisji spraw zagranicznych. Jest przedstawicielem polskiego parlamentu w Zgromadzeniu Parlamentarnym OBWE oraz szefową polsko-afgańskiej grupy parlamentarnej. Mężatka, ma 3 dzieci: Marysię, Kasię i Józia.

Lena Kolarska-Bobińska - Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego

Profesor socjologii. Od 2009 roku poseł do Parlamentu Europejskiego.

Ukończyła studia na Wydziale Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego. Uzyskiwała kolejno stopnie doktora, doktora habilitowanego z zakresu socjologii, a w 1993 tytuł profesora nauk humanistycznych. W ramach stypendium Forda kształciła się w Stanford University oraz Business School of Carnegie-Mellon University. Jest również członkiem Komitetu Socjologii Polskiej Akademii Nauk oraz Rady Naukowej Instytutu Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego.

W latach 1991-1997 była dyrektorem Centrum Badania Opinii Społecznej. Od 1997 sprawowała funkcję dyrektora Instytutu Spraw Publicznych. Doradzała prezydentom Rzeczpospolitej Polskiej: w latach 1992-1995 Lechowi Wałęsie (Komitet Ekonomiczny), w 2001-2005 Aleksandrowi Kwaśniewskiemu (Grupa Refleksyjna), a także pełnomocnikowi rządu ds. negocjacji członkowskich z Unią Europejską.

Była m.in. członkiem Rady Integracji Europejskiej przy premierze. W latach 2003-2006 doradzała też komisarzowi UE ds. nauki i badań. Odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a także "Idre National du Merite" - odznaczeniem przyznawanym przez prezydenta Francji.

Jest autorem ponad 200 prac naukowych: książek, artykułów, opracowań i badań naukowych publikowanych w prasie polskiej i zagranicznej. Komentator mediów polskich i zagranicznych.

Żona dziennikarza Krzysztofa Bobińskiego, prezesa Fundacji "Unia & Polska". Ma dwoje dzieci.

Mateusz Szczurek - Minister Finansów

Urodził się 11 sierpnia 1975 roku. Doktor ekonomii University of Sussex. Absolwent Wydziału Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego.

W 1998 i 2007 odbył kursy ekonometrii International Center for Money and Banking Studies w Genewie i Londynie. W latach 1994-1997 brał udział we wspólnym programie i uzyskał tytuł Bachelor of Arts Uniwersytetu Warszawskiego i Columbia University in the City of New York, School of International and Public Affairs.

W 1997 uzyskał tytuł Master of Arts z ekonomii międzynarodowej University of Sussex. Od 2011 był głównym ekonomistą ING Group na Europę Środkową i Wschodnią. W latach 1997-2011 ekonomista ING Barings, potem główny ekonomista ING Banku Śląskiego.

Wykładowca ekonomii w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, University of Sussex i Goethe Business School (Frankfurt).

W latach 2003-2005 współzałożyciel i prezes Towarzystwa Absolwentów Uniwersytetów Brytyjskich. Członek Towarzystwa Ekonomistów Polskich. Jest żonaty, ma 5 dzieci.

Rafał Trzaskowski - Minister Administracji i Cyfryzacji

Urodził się 17 stycznia 1972 roku w Warszawie. Od 2009 poseł do Parlamentu Europejskiego.

W 2004 zdobył doktorat na Uniwersytecie Warszawskim, w Instytucie Stosunków Międzynarodowych na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych. W latach 1991-1996 studiował także na Wydziale Filologii Angielskiej.

W 2002 uzyskał stypendium Instytutu Unii Europejskiej ds. Badań nad Bezpieczeństwem w Paryżu, a w 1996 - Uniwersytetu w Oxfordzie. Uczył się także w Stanach Zjednoczonych (Cranbrook-Kingswood High School) oraz w Australii (Marcellin College w Sydney).

W latach 2000-2001 pracował jako doradca Sekretarza Komitetu Integracji Europejskiej w gabinecie szefa Urzędu Komitetu Integracji Europejskiej. Od 2004 do 2009 był doradcą przewodniczącego Komisji Spraw Zagranicznych Parlamentu Europejskiego oraz Delegacji Platformy Obywatelskiej w Parlamencie Europejskim.

Wykładowca akademicki, m.in. w Collegium Civitas w Warszawie i Krajowej Szkole Administracji Publicznej. Przez wiele lat był również analitykiem w Centrum Europejskim - Natolin.

Zna 5 języków obcych: angielski, francuski, hiszpański, rosyjski i włoski. Prywatnie jest szczęśliwym mężem i ojcem Oli i Stasia.