Na większości ważnych giełd indeksy zanotowały mniejsze lub większe spadki. Na Wall Street straty głównych średnich wyniosły 3 procent dla DJIA, 3,3 procent dla S&P500 i 4,2 procent dla Nasdaqa Composite. Mniej jednoznaczne zachowania średnich pojawiły się w Europie, gdzie DAX zyskał na wartości, a CAC stracił 1,7 procent. Różnica może wydawać się jakoś szczególnie różnicująca, ale naprawdę sprowadza się do końcówki tygodnia w USA i reakcji tamtejszych rynków na informacje o zamknięciu przez Rosję gazociągu Nord Stream 1, który jest jednym z głównych źródeł gazu da Niemiec. Starczy odnotować, iż chwilę po 18:00 czasu polskiego – a więc po zamknięciu sesji przez rynki europejskie – S&P500 zamienił zwyżkę o 1,3 procent na spadek o 1,1 procent. Bez tego ruchu wynik tygodnia na Wall Street byłby łagodniejszy w wymowie, a w Europie indeksy zanotowałyby zmiany mniej kontrastujące ze spadkami w USA. Szczególnie mocną różnicę byłoby widać w przypadku niemieckiego DAX-a, który w piątek wzrósł o 3,3 procent finiszując akcentem do mocnego skorygowania na otwarciu bieżącego tygodnia. W skrócie rzecz ujmując na miniony tydzień warto patrzeć przez pryzmat dawki szumu, który można odsiać przez spojrzenie na szerszą perspektywę czasową.
W tym układzie patrząc zachowanie giełd niosło wiele sprzeczności. Z jednej strony rynki operowały stale w kontekście obaw przed agresywną polityką banków centralnych, ale też optymistycznie zareagowały na dwuznaczny w wymowie – ani gorący, ani chłodny – raport Departamentu Pracy. Wzrost bezrobocia przy braku niespodzianek ze strony liczby miejsc pracy poza rolnictwem dawał nadzieję na to, iż na zbliżającym się posiedzeniu FOMC amerykański bank centralny zredukuje długość kroku w zacieśnianiu dostępności kredytu i po serii podwyżek po 75 punktów bazowych przejdzie na podwyżki po 50 punków bazowych. W istocie rynek wycenia teraz, iż na dwóch kolejnych posiedzeniach FOMC stopy procentowe wzrosną po 50 punktów bazowych, a cykl zakończy się w grudniu 2022 roku podwyżką o 25 punktów bazowych i cenie kredytu sięgającej 4 procent. Naprawdę dane z rynku pracy nie zmieniły wiele wobec tego, co rynki musiały wycenić po wystąpieniu szefa Rezerwy Federalnej na sympozjum w Jackson Hole. W tej perspektywie patrząc dane z rynku pracy tylko potwierdziły układ sił wyceniany falą przeceny wyzwoloną w poprzedni piątek, która dziś jawi się jako wyczerpana. Na giełdach pojawiło się już czekanie na nowy impuls ze strony kolejnych danych, którymi zapewne będą odczyty inflacji CPI i PPI w USA.
W zarysowanym układzie sił można zakładać, iż wrzesień będzie okresem na giełdach, w którym niemal wszystko będzie podporządkowane wrześniowemu posiedzeniu FOMC. Każde dane i każdy elementy pozwalający szacować decyzję FOMC w przedostatnim tygodniu września będą wpływały na wycenę polityki Fed. Dlatego od rozpoczętego właśnie miesiąca warto oczekiwać zmienności, która uzupełnił się ze zmiennością w lipcu i sierpniu poprzedzoną historyczną tąpnięciem giełd w pierwszej połowie roku. Zakładamy, iż bez radykalnej zmiany w postrzeganiu polityki Fed i perspektyw inflacji w USA rynkom trudno będzie znaleźć kierunek, a przekonanie wielu graczy, iż wrzesień jest złym okresem dla akcji nie będzie sprzyjało budowaniu optymistycznych scenariuszy. W naszej opinii dopiero perspektywa realnego zakończenie cyklu w polityce monetarnej – przez którą należy rozumieć możliwość wyceny terminu pierwszej obniżki ceny kredytu w USA – może przynieść realny początek pozycjonowania się inwestorów pod nowe rozdanie w gospodarce i nową hossę. Do tego czasu giełdy jawią się jako skazane na grę od impulsu do impulsu, która nie złoży się w czytelny trend i nie pozwoli na spadek zmienności.
Adam Stańczak
Analityk DM BOŚ
