Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
TFI: Kluczowy depozytariusz
Niedawno na łamach „Parkietu", na przykładzie obligacji spółki Action, pisaliśmy, że – w sytuacjach gdy emitent ma problemy finansowe – fundusze inwestycyjne bardzo różnie wyceniają te same papiery.
Na koniec 2016 r. (ostatnie dostępne dane ze sprawozdań finansowych funduszy) różne portfele wyceniały tę samą serię wspomnianych obligacji od niecałych 28 proc. do 80 proc. nominału. Co więcej, sprawozdania finansowe zawierające skrajnie różne wyceny sprawdzał ten sam audytor.
Zapytaliśmy w Komisji Nadzoru Finansowego, dlaczego zgadza się na to, żeby ten sam papier był różnie wyceniany? – Określone w przepisach prawa kryteria (te przepisy to: rozporządzenie w sprawie szczególnych zasad rachunkowości funduszy inwestycyjnych, ustawa o rachunkowości, ustawa o funduszach inwestycyjnych i zarządzaniu alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi), od których zależy sposób wyceny dłużnych papierów wartościowych stanowiących aktywa funduszu w praktyce muszą zostać ocenione przy uwzględnieniu obowiązujących fundusz zasad określonych w jego dokumentach wewnętrznych, w szczególności w jego polityce rachunkowości, statucie, prospekcie informacyjnym, a także przy uwzględnieniu indywidualnej sytuacji ekonomiczno-finansowej funduszu – tłumaczy Jacek Barszczewski, rzecznik prasowy KNF. – Na tę sytuację ekonomiczną może wpływać m.in. stan posiadania danych papierów wartościowych przez fundusz w relacji do ogólnej liczby papierów wartościowych wyemitowanych przez emitenta będących przedmiotem obrotu wtórnego czy też otrzymywane przez fundusz oferty nabycia tych papierów wartościowych – dodaje Barszczewski.
