| W związku z podjęciem decyzji o zakończeniu realizacji Projektu pod tytułem "Opracowanie wysokosprawnej kompaktowej siłowni kogeneracyjnej małej mocy zasilanej biomasą (BioCHP) dla energetyki rozproszonej", o którym Zarząd Termo2Power S.A. z siedzibą w Warszawie ("Spółka", „Emitent”) informował raportem bieżącym nr 25/2021 z 08 grudnia 2021 r., Zarząd niniejszym przekazuje informację o złożeniu 31 maja 2022 r. w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju ("NCBiR") rozliczeniowego wniosku końcowego, informacji końcowej z realizacji Projektu. Spółka zwróciła również niewykorzystaną zaliczkę otrzymaną na realizację Projektu. Obecnie Emitent oczekuje na weryfikację przekazanych dokumentów oraz decyzję NCBiR. W przypadku pozytywnej decyzji, po stronie Spółki zostanie dokonana korekta dotychczasowych księgowań operacji związanych z Projektem, co wpłynie na poprawę wskaźników finansowych: wzrośnie wypłacalność. We wniosku końcowym Spółka poinformowała NCBiR, iż dalsze prowadzenie badań przemysłowych i prac rozwojowych nie doprowadzi do osiągnięcia zakładanych wyników. Jako powody rezygnacji z realizacji Projektu przedstawiono nieosiągnięcie kamieni milowych oraz to, że dalsze prace nie doprowadzą do osiągnięcia zakładanych wyników i brak opłacalności wdrożenia. Celem Projektu co do zasady było opracowanie wysokosprawnej kompaktowej siłowni kogeneracyjnej małej mocy zasilanej biomasą. Szczegółowe cele Projektu związane były z charakterystyką urządzenia, a w szczególności dotyczyły ekspandera, stanowiącego serce całej siłowni biomasowej. Prace, które Emitent zrealizował pozwoliły częściowo osiągnąć zakładane cele – np. potwierdzone zostało, że cały układ może mieć niewielkie rozmiary i może zmieścić się w kontenerze. Potwierdzono też możliwość zastosowania w siłowni kotła, który mógłby być zasilany niemal dowolną biomasą. Ze względu jednak na problemy z wykonaniem ekspandera, w którym szczeliny między poszczególnymi elementami nie byłyby większe niż 0,05 mm (z uwzględnieniem rozszerzalności cieplnej materiałów) osiągnięcie części celów nie było możliwe. Ostatecznie nie udało się stworzyć urządzenia, które charakteryzowałoby się: - niską prędkością obrotową - wysoką (70%) sprawnością wewnętrzną ekspandera - wysoką sprawnością wytwarzania energii z jednostki paliwa (10%) Realizację celów szczegółowych można oszacować na poziomie między 40 a 50% - dokładne szacunki są trudne ze względu na zero-jedynkowy charakter większości celów. Nawet cele związane ze sprawnością należało tak postrzegać. Mimo iż teoretycznie możliwe było stworzenie urządzenia o niższej sprawności (co oznaczałoby częściowe spełnienie założeń), to ekonomiczne aspekty powodowały, że nie byłoby to uzasadnione. Dlatego też nawet takie cele jak sprawność, w tym konkretnym Projekcie należało postrzegać zero-jedynkowo. Brak możliwości opracowania takiego urządzenia spowodował też, że nie osiągnięto zasadniczego celu Projektu, tj. nie opracowano wysokosprawnej kompaktowej siłowni kogeneracyjnej małej mocy zasilanej biomasą. Oczywiście Spółka wypracowała znaczną ilość wiedzy, która jest de facto składową tego celu. Biorąc powyższe pod uwagę należy ocenić, że cel główny Projektu osiągnięto na poziomie 40-50%. Jest to jednak zbyt mało, by móc mówić o realizacji Projektu z sukcesem i by móc myśleć o wdrożeniu rezultatów Projektu do działalności gospodarczej. Jak już zaznaczono najistotniejszy problem z jakim borykała się spółka, to szczeliny pomiędzy ruchomymi elementami ekspandera, przez które przedostaje się para wodna. W celu osiągnięcia założonej sprawności wewnętrznej ekspandera (70%) szerokość szczeliny nie powinna przekraczać 0,05 mm. Niestety dochowanie tak niewielkiego wymiaru oznaczało konieczność zastosowania materiałów i technik obróbczych, które były poza zasięgiem Wnioskodawcy, ze względu na czas, środki finansowe i kompetencje. Próby zmniejszania szerokości szczeliny prowadziły każdorazowo do blokowania się urządzenia. Z technicznego punktu widzenia, alternatywą mogło być pozostawienie szczeliny o większej szerokości, co jednak oznaczało wprost zmniejszenie sprawności wewnętrznej ekspandera, a ta z kolei przekładała się na sprawność wytwarzania energii elektrycznej przez całe urządzenie. Z kolei sprawność wytwarzania energii w połączeniu z cenami biomasy, która stanowi paliwo dla planowanej siłowni, wprost przekładają się na atrakcyjność urządzenia dla potencjalnych odbiorców. Przy obecnych cenach biomasy oraz dla sprawności wytwarzania 5%-7% same koszty paliwa (pomijając wszystkie inne koszty typu: nakłady inwestycyjne, koszty serwisowania, koszty zatrudnienia) są na nieakceptowalnym poziomie (znacząco wyższe od cen zakupu energii z sieci). Realizacja ekspandera, którego sprawność wewnętrzna byłaby niższa niż 70% nie byłaby sensowna. Byłoby to urządzenie nieatrakcyjne (z ekonomicznego punktu widzenia) dla potencjalnych odbiorców – tańsze byłoby kupowanie energii z sieci lub zastosowanie innych sposobów wytwarzania energii – np. paneli fotowoltaicznych, których cena spada, a sprawność rośnie. | |
