Niedawno kraje G7 po długich naradach ustaliły maksymalną cenę importu rosyjskiej ropy naftowej na 65–70 USD za baryłkę, co jest uznawane za dość łagodne potraktowanie tego kraju – prawdopodobnie państwa G7 obawiały się, że przy niższym limicie Rosja może zdecydować się na wstrzymanie eksportu do państw stosujących limity, co przyczyniłoby się do obaw o podaż ropy naftowej na świecie (Rosja jest nadal jednym z kluczowych dostawców ropy na świecie, obok USA i Arabii Saudyjskiej).
W poniedziałek o przyjęciu limitu dyskutowali przedstawiciele krajów UE, jednak nie doszło w tej sprawie do porozumienia. Na tak wysoki poziom maksymalny cen nie chciała zgodzić się głównie Polska, argumentując, że taki poziom w żaden sposób nie uderzy w Rosję – a to miało być głównym celem limitu. Obecny średni koszt wydobycia baryłki ropy w USA wynosi 20 USD za baryłkę, więc Rosja i tak czerpie ogromne zyski z eksportu surowca. W rezultacie Polska wraz z Litwą i Estonią opowiadała się za limitem bliższym 30 USD za baryłkę.
O ile Polska odcięła się od importu ropy naftowej z Rosji i może pozwolić sobie na twarde stanowisko, to wiele innych krajów jest mu przeciwna. Największe obawy związane z limitem mają Malta, Cypr i Grecja.
