Tylko 149 zł za rok czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Akcje kontra obligacje: bez rozstrzygnięcia
Spadkowy początek czwartego kwartału mimowolnie przywołuje bolesne wspomnienia gehenny, jaka rozegrała się na Wall Street w ostatnich miesiącach ubiegłego roku.
Gwałtowny spadek indeksów akcji i panika na rynku obligacji korporacyjnych wywołały w 2018 r. recesyjne nastroje, choć ani rynek obligacji skarbowych, ani działania Fed czy też dane napływające z gospodarki USA nie dawały sygnałów ostrzegawczych. Rok później dane z przemysłu mocno rozczarowują, rentowność obligacji skarbowych dyskontuje rychłą recesję i deflację, a Fed obniża stopy procentowe. Tym razem, przynajmniej do końca września, to rynki akcji zdają się nie dostrzegać powagi sytuacji. Pomimo trwającej od początku sierpnia kolejnej fali eskalacji wojny handlowej między USA a Chinami, indeksy akcji na Wall Street i w Europie przepuściły we wrześniu atak na lipcowe szczyty. Wyczyn ten, pomimo spadających wciąż prognoz wzrostu gospodarczego na 2020 rok (wykres 1), udał się co prawda jedynie francuskiemu indeksowi CAC (na dwa tygodnie), jednak także niemiecki DAX i przemysłowy indeks Dow Jones zdają się przeczyć handlowej i przemysłowej zapaści, jaka rozlała się po świecie. Dla porównania, podczas kryzysu strefy euro z lat 2011–2012 i ówczesnej fali globalnego spowolnienia, DAX zaliczył 20-proc. spadek do chwili rozpoczęcia gospodarczej odbudowy. W kolejnym minicyklu koniunkturalnym, czyli podczas przemysłowo-surowcowego spowolnienia lat 2015–2016, niemiecki indeks akcji także spadł o jedną piątą, zanim nastało gospodarcze odrodzenie. Natomiast w ciągu ostatnich dwóch lat od ustanowienia przez przemysłowy wskaźnik PMI maksimum (grudzień 2017 – 63,3 pkt) do wrześniowego najniższego od dekady odczytu (41,7 pkt) inwestorzy na frankfurckiej giełdzie musieli mierzyć się z „jedynie" 11-procentową przeceną.
Pozostało jeszcze 85% artykułu
