Kurs walutowy

Każdego dnia na rynku walutowym zawierane są transakcje, których łączna wartość liczona jest w bilionach dolarów. Jego uczestnicy kupują jedną walutę, płacąc inną.

Kurs walutowy to nic innego jak cena jednej waluty, wyrażona w innej walucie. Jeśli na przykład obecny kurs USD/PLN wynosi 3,22, to oznacza to, że jeden dolar wyceniany jest przez uczestników rynku na 3,22 zł. Zazwyczaj kursy podawane są za jedną jednostkę waluty, ale w niektórych przypadkach może to być także 100 (np. kurs jena japońskiego czy forinta węgierskiego wyrażany w złotych), 1000 czy 10 000 jednostek (np. lej rumuński czy lir turecki w złotych).

Kursy publikowane są z dokładnością do czterech miejsc po przecinku. Oznaczenie pary walutowej, której dotyczy dany kurs, ma postać XXX/YYY (np. CHF/PLN, EUR/USD, GBP/ /JPY). Mówi on, ile waluty YYY należy zapłacić za jednostkę waluty XXX. Pierwsza waluta w takim zapisie jest walutą bazową (czyli w podanych wcześniej przykładach są to CHF - frank szwajcarski, EUR - euro i GBP - funt brytyjski). Druga natomiast określana jest mianem kwotowanej (w przykładzie jest to PLN - złoty polski, USD - dolar amerykański i JPY - jen japoński). Euro, dolar amerykański i funt brytyjski praktycznie zawsze są walutami bazowymi. Oczywisty wyjątek stanowią ich kursy wymiany. W przypadku notowań wobec euro, zarówno funt, jak i dolar są walutami kwotowanymi. Także dolar jest walutą kwotowaną w relacji do funta.

Z punktu widzenia kraju, w którym waluta jest kwotowana, można wyróżnić dwa rodzaje kursów: pośrednie i bezpośrednie. Rodzaj kwotowania zależy od tego, która z walut (XXX czy YYY) jest krajowa, a która zagraniczna. Kwotowanie bezpośrednie to wyrażenie w danym kraju waluty obcej w jednostkach monetarnych waluty krajowej - np. USD/PLN, EUR/ /PLN (w Polsce), natomiast kwotowanie pośrednie to wyrażenie w danym kraju wartości waluty krajowej w jednostkach waluty obcej - np. EUR/USD (w Unii Europejskiej), GBP/USD (w Wielkiej Brytanii).

Gdy chcemy dokonać transakcji walutowej, np. kupić walutę obcą za PLN, to odbywa się to po kursie sprzedaży - jest to tzw. kurs OFFER (lub ASK, nazywany również prawą stroną kwotowania). Gdy natomiast chcemy sprzedać tę walutę, to bierzemy pod uwagę kurs sprzedaży - czyli BID (lewa strona kwotowania). Różnica między kursem BID i OFFER nazywana jest spreadem.

Większość transakcji na rynku walutowym zawierana jest po tzw. kursie spot (natychmiastowym). Jest to kurs, dla którego data rozliczenia wypada dwa dni robocze po dniu transakcji. Oznacza to, że transakcja zawarta w poniedziałek zostanie rozliczona w środę, a transakcja z piątku we wtorek. Kurs spot jest ustalany przez rynek, czyli jest wynikiem gry popytu i podaży.

Oczywiście, istnieje możliwość przeprowadzenia operacji, która rozliczona zostanie tego samego dnia. Wtedy kurs spot jest odpowiednio korygowany o tzw. punkty swapowe, które ustalane są w oparciu o oprocentowanie depozytów zarówno w walucie bazowej, jak i kwotowanej. Kursy z datami rozliczenia innymi niż spot określa się mianem outright. Wśród nich znajdują się także kursy terminowe, czyli takie, których rozliczenie wypada później niż data spot.

Globalna sieć dilerów

Rynek walutowy (określenia FX, Forex pochodzą od angielskiej nazwy foreign exchange) jest największym pod względem obrotu i zasięgu rynkiem świata. Nie ma on jednak swojej siedziby, a obrót jest zdecentralizowany. Dilerzy zamieszkujący różne kraje globu kontaktują się ze sobą za pośrednictwem dedykowanych sieci (np. Reuters, Bridge). Największe centra finansowe to Londyn, Nowy Jork i Tokio. Handel odbywa się 24 godziny na dobę, 5 dni w tygodniu. Płynność na głównych walutach (dolar amerykański, jen japoński, euro, frank szwajcarski) jest tak duża, że wpływ poszczególnych transakcji dokonywanych przez inwestorów indywidualnych lub przedsiębiorstwa nie ma na ich kurs praktycznie żadnego wpływu.

Aby wziąć udział w codziennych zmaganiach popytu i podaży, należy skorzystać z usług banku lub niezależnych firm, z którymi można się kontaktować telefonicznie lub za pomocą internetu.