Jeszcze niedawno wyświetlacze LCD (liquid crystal display) były stosowane, ze względu na wysoką cenę, niemal wyłącznie w komputerach przenośnych. Dziś coraz częściej pojawiają się w komputerach stacjonarnych. Popularność LCD rośnie głównie dzięki spadającej cenie oraz coraz lepszym parametrom obrazu, niewiele ustępującym tradycyjnym monitorom CRT (cathode ray tube). Jeszcze kilka lat temu LCD z tzw. pasywną matrycą wymagały od użytkownika patrzenia na wprost wyświetlacza, a więc spoglądanie pod kątem było niemożliwe. Współczesne LCD nie mają tych wad, a dopuszczalny kąt patrzenia jest bardzo szeroki (nawet 160 stopni).
Większe
niż myślisz
Istotną przewagą LCD nad monitorami CRT jest deklarowana przez producentów wielkość obrazu odpowiadająca obrazowi wyświetlanemu. Tymczasem, przekątna ekranu podawana przez producentów monitorów CRT jest w rzeczywistości nieco mniejsza, tak więc obraz wyświetlany na 15-calowym panelu ciekłokrystalicznym prawie odpowiada wielkości obrazu 17-calowego monitora z kineskopem.
Mimo że wyświetlacze ciekłokrystaliczne, zdaniem fachowców, nie nadają się do profesjonalnych prac graficznych, w typowych zastosowaniach biurowych sprawdzają się znakomicie. Ich podstawową zaletą jest rozmiar, a szczególnie grubość, wynosząca kilka centymetrów. W porównaniu z tradycyjnymi monitorami panele LCD zużywają też znacznie mniej energii oraz emitują mniej ciepła. Ich zaletą jest również waga nie przekraczająca kilku kilogramów, podczas gdy monitory wyposażone w kineskop ważą nawet kilkanaście kilogramów. Wyświetlacze LCD można montować na ścianie, dzięki czemu mają one zastosowanie przy biznesowych prezentacjach. Wiele modeli umożliwia również wyświetlanie obrazu, zarówno horyzontalne, jak i wertykalne, dzięki czemu na ekranie można uzyskać obraz o wymiarach popularnego formatu A4. Dzięki temu przygotowywanie dokumentów (wyświetlanych w całości na ekranie, bez przewijania) staje się łatwiejsze. Panele ciekłokrystaliczne są również znacznie łatwiejsze w obsłudze niż monitory CRT. Zazwyczaj użytkownik reguluje wyłącznie jasność, kontrast, wielkość i położenie obrazu, podczas gdy wyświetlacze tradycyjne wymagają często zaawansowanej regulacji geometrii oraz nasycenia barw. Bardziej zaawansowane funkcje w droższych modelach można regulować za pośrednictwem złącza cyfrowego. Nie występuje ono w popularnych modelach, ponieważ większość użytkowników musiałaby wymienić karty graficzne na te ze złączem nowego typu.
