Po środowym pogorszeniu nastrojów na rynku amerykańskim wczoraj również i na naszym rodzimym parkiecie zabrakło optymistów. Indeksy otworzyły się na minusie i mimo prób odbicia do końca sesji nie zdołały już odrobić porannych strat. Szczególnie dotkliwie korektę odczuli posiadacze akcji banków, które jeszcze dzień wcześniej stanowiły motor zwyżki. Najbardziej we znaki spadki dały się notowaniom Pekao (-3,7 proc.), którego wyniki za I kwartał rozczarowały rynek.
Jeśli spojrzymy na wykres WIG-Banki, to widać, że podaż nie chce dopuścić do realizacji pozytywnego scenariusza wynikającego z ponad trzymiesięcznej formacji odwróconej głowy z ramionami. Lewe jej ramię to styczniowy dołek, głowa to marcowy dołek, zaś prawe ramię utworzyło minimum z kwietnia. W środę indeks dał mocny sygnał poprawy nastrojów, przebijając przy dużych obrotach linię szyi biegnącą po lokalnych szczytach z lutego i kwietnia.
Formacja ta ma duży potencjał wzrostowy i bez wątpienia jest to jeden z najbardziej "byczych" sygnałów na całym rynku akcji. Gdyby wszystko poszło po myśli kupujących, to WIG-Banki powinien sięgnąć przynajmniej poziomu z początku roku, odrabiając całe styczniowe straty. Byłby to również silny impuls dla całej giełdy. Wczorajsza zniżka indeksu o 1,8 proc. oddaliła co prawda realizację tego scenariusza w czasie, ale trudno mówić, by ten ruch powrotny całkowicie przekreślił optymistyczną formację.
Wymarzoną sytuacją byłoby, gdyby kontynuacji wybicia WIG-Banki towarzyszyło przełamanie górnego ramienia trójkąta symetrycznego przez WIG. Na razie jednak rozstrzygnięcia nie ma. Ponie-
waż w środę indeks zatrzymał się na tym właśnie poziomie oporu, to wczorajsza zniżka jest naturalną odpowiedzią niedźwiedzi.
