4 czerwca 2016 r. weszła w życie ustawa z 31 marca 2016 r. o zmianie ustawy o funduszach inwestycyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2016 r., poz. 615), której podstawowym celem była implementacja do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/61/UE z 8 czerwca 2011 r. w sprawie zarządzających alternatywnymi funduszami inwestycyjnymi – tzw. dyrektywy ZAFI.
Arbitraż regulacyjny
Sama dyrektywa, a następnie jej transpozycja do legislacji państw członkowskich, prowadzić miała do ograniczenia ogromnej skali zjawiska arbitrażu regulacyjnego oraz zwiększenia ochrony inwestorów angażujących oszczędności w przedsięwzięcia zbiorowego inwestowania (collective investment undertaking), organizowane przez osoby lub podmioty z pominięciem jakiegokolwiek państwowego nadzoru.
Także w Polsce funkcjonowało tysiące przedsięwzięć czy struktur inwestycyjnych zakładanych po to, aby zbierać środki finansowe od wielu inwestorów (pooled capital) z myślą o ich inwestowaniu często w bardzo konkretne instrumenty finansowe, projekty deweloperskie czy przedsiębiorstwa, w tym w ramach ofert prywatnych poprzedzających wprowadzenie akcji do obrotu regulowanego, zrzutek przyjaciół, znajomych lub zamożnych osób znających siebie wzajemnie z określonych kręgów biznesowych, aby generować dla nich tzw. zwrot łączony (pooled return). Idealnie do tego rodzaju przedsięwzięć nadawały się spółki komandytowe lub komandytowo-akcyjne, zwłaszcza te, w których komplementariuszem były spółki z o.o. Tego rodzaju spółki pozwalały na tworzenie bardzo złożonych struktur inwestycyjnych, przy okazji korzystając wówczas także z optymalnych rozwiązań podatkowych.
Autoidentyfikacja i autodenuncjacja
Od 4 czerwca 2016 r. takie struktury miały zacząć się autoidentyfikować, profesjonalizować i zgłaszać (denuncjować) do KNF albo po prostu z rynku kapitałowego zwijać. Podmioty, które wykonywały działalność w zakresie zbierania aktywów od wielu inwestorów w celu ich lokowania w interesie tych inwestorów zgodnie z określoną polityką inwestycyjną i niebędące funduszami inwestycyjnymi, tj. będące alternatywnymi spółkami inwestycyjnymi (ASI), zostały zobowiązane dostosować swoją działalność najpóźniej do 4 czerwca 2017 r. Jeżeli chciały działać dalej, obowiązane były złożyć odpowiednie wnioski o udzielenie zezwolenia na wykonywanie działalności przez zarządzającego ASI (wewnętrznie lub zewnętrznie), zgodnie z art. 70a i nast. ustawy, bądź wniosku o wpis do rejestru zarządzających ASI, prowadzonego przez KNF, zgodnie z art. 70zb i nast. ustawy.
Sankcje karne
Zaniechanie tego obowiązku miało skutkować nieuchronnym ponoszeniem przez osoby kontynuujące prowadzenie takiej działalności bez zezwolenia bądź wpisu do rejestru zarządzających ASI odpowiedzialności karnej. Zgodnie bowiem z treścią art. 287 ust. 1 ustawy, kto bez wymaganego zezwolenia lub wbrew warunkom określonym w ustawie wykonuje działalność polegającą na lokowaniu w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa majątkowe aktywów osób fizycznych, osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zebranych w drodze propozycji zawarcia umowy, której przedmiotem jest udział w tym przedsięwzięciu, podlega grzywnie do 10 mln zł i karze pozbawienia wolności do lat pięciu. Ponadto, zgodnie z art. 295 ustawy, kto bez wymaganego zezwolenia albo wpisu do rejestru wykonuje działalność, o której mowa m.in. w art. 70e ust. 1 ustawy, podlega grzywnie do 5 mln zł albo karze pozbawienia wolności do lat pięciu, albo obu tym karom łącznie.