Czytaj więcej na parkiet.com
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Należyta staranność w stosowaniu standardów ESRS
W czasie powstawania ESRS-ów dużym wyzwaniem było wprowadzenie kluczowego obowiązku, na którym miało opierać się całe raportowanie. Jak opisać wymogi, aby nie ograniczać równolegle toczących się prac legislacyjnych nad inną regulacją, która miała ten obowiązek sprecyzować? Jak odwołać się do międzynarodowego standardu bez czynienia z niego obligatoryjnych wytycznych (mimo że inne regulacje na niego wskazują)? Konsekwencją tych dylematów jest, może dość niepozorna, instytucja wprowadzona do standardów raportowania, która jednak ma kolosalne znaczenie. Mowa o należytej staranności.
Piotr Kowalik prawnik na stanowisku Of Counsel w zespole rynków kapitałowych i M&A, Eversheds Sutherland
Jak te wytyczne należy stosować w kontekście raportów zgodnych ze standardami ESRS?
Potoczne rozumienie zbliża nas nieco do istoty problemu – chodzi o sposób działania, w wyniku którego ograniczamy ryzyka wystąpienia niepożądanych rezultatów, żeby jak najbardziej zbliżyć się do osiągnięcia wyznaczonego celu. Tym celem jest nieniszczenie środowiska i nienaruszanie praw człowieka (w tym praw pracowniczych), które określamy jako negatywny wpływ. Analizując potencjalne zmiany w tych obszarach, które mogą wpłynąć na sytuację finansową przedsiębiorstwa, możemy dodatkowo zidentyfikować szanse i ryzyka. Tak więc należytą staranność należy rozumieć jako działania mające prowadzić do identyfikacji wpływów, ryzyk i szans. Ten proces powinien uwzględniać dialog z interesariuszami, czyli grupami, na które oddziałuje przedsiębiorstwo, takimi jak pracownicy, sąsiedzi zakładów produkcyjnych, organizacje konsumenckie czy ekologiczne, konkurenci, dostawcy, lokalny samorząd bądź centralny rząd, a także z potencjalnymi odbiorcami raportu, np. inwestorami czy bankami. Oprócz identyfikacji działania te powinny skutkować podjęciem kroków na rzecz redukcji ryzyka wystąpienia negatywnych wpływów, zmniejszenia ich ewentualnej skali i dotkliwości, naprawienia powstałych szkód, a także wdrożenia inicjatyw, które ograniczą ryzyko wystąpienia danego wpływu w przyszłości. Te inicjatywy powinny być monitorowane pod względem skuteczności. Częścią tego monitoringu będą różne kanały komunikacji, które umożliwią zgłaszanie nieprawidłowości w działaniu przedsiębiorstwa, w szczególności informowanie o ryzyku wystąpienia negatywnych wpływów. Niekoniecznie muszą to być systemy dla sygnalistów, choć mogą być one podstawą tych tzw. systemów skargowych. Na koniec, przedsiębiorstwa powinny informować o całym tym procesie, zapewniając transparentność co do procedur, zaistniałych incydentów i podjętych kroków.
Pozostało jeszcze 81% artykułu
