Niezmiennie nie widzimy argumentów za wybiciem kursu z dotychczasowego zakresu zmian. Złoty pozostaje odporny na wydarzenia zewnętrzne, których w trwającym miesiącu nie brakowało (m.in. posiedzenia amerykańskiej Rezerwy Federalnej i Europejskiego Banku Centralnego). Z tego tytułu obrazu notowań złotego zmienić nie powinny pozycje, które znajdą się w kalendarium tego tygodnia (inflacja PCE w Stanach Zjednoczonych czy decyzje regionalnych banków centralnych). Perspektywy średniookresowe polskiej waluty konsekwentnie widzimy jako umiarkowanie optymistyczne. Zapewniać je będzie m.in. pozytywne dla złotego carry trade pomiędzy gospodarką polską a gospodarkami państw rozwiniętych czy regionu.

Przykładowo w tym tygodniu koszt pieniądza prawdopodobnie zostanie obniżony na Węgrzech i Czechach, podczas gdy oczekiwania co do restartu cyklu łagodzenia monetarnego w Polsce „wycenione” są rynkowo na marzec. Co więcej, w naszej ocenie, bazując na dotychczasowej narracji członków Rady Polityki Pieniężnej, trudno będzie je istotnie przyspieszyć. Pozytywnie oceniamy ponadto procedowanie transz z Krajowego Planu Odbudowy. Koniunktura krajowej gospodarki pozytywnie wyróżnia się ponadto na tle gospodarek zachodniej części Europy.