Te wydarzenia upamiętniono w wielu współczesnych filmach. Później potomkowie buntowników przenieśli się na wyspę Norfolk, która od początku XX w. jest terytorium zewnętrznym Australii i cieszy się sporą autonomią.
I oto zanosi się na kolejny bunt, bo Australia rozwiązała lokalny parlament w reakcji na kryzys finansowy, który zagraża przyszłości wyspy. Lisle Snell, główny minister i minister turystyki wyspy Norfolk, potomek jednego z marynarzy z „Bounty", porównał decyzję Canberry do poczynań z „ery kolonialnej". Zapowiedział, że jego rząd rozważy przeprowadzenie referendum w sprawie samostanowienia i odwoła się do ONZ.
Przyznał też jednak, że wśród 1800 mieszkańców wyspy nie ma zgody co do tego, jak odpowiedzieć na reformy, które zakładają między innymi wprowadzenie podatków federalnych.
Przez cały XX wiek gospodarka wyspy oparta była na rolnictwie, a przed kilkunastu laty pojawiła się turystyka i teraz w tym sektorze pracuje połowa ludności. Globalny kryzys go zniszczył i deficyt wyspy szacuje się na 7 mln AUD rocznie.
