Supłacz pisze do Playa

Kontrowersyjny analityk, przypominając że zablokował pierwotną ofertę ITI, zaoferował pomoc P4 w zdobywaniu rynku

Zignorować, nie odpowiadać na maile, nie dać się wciągnąć w wymianę korespondencji – tak poradziła spółce P4, właścicielowi sieci Play, Anna Krajewska z firmy doradczej NBS. Poproszono ją o radę, gdy do operatora komórkowego wpłynęła oferta współpracy od znanej giełdowym firmom i inwestorom osoby – Jarosława Supłacza.

– Byliśmy zaskoczeni, że Jarosław Supłacz się nami zainteresował. Kojarzyliśmy to nazwisko z giełdą, a my przecież nie wybieramy się w najbliższym czasie na GPW – mówi Marcin Gruszka, rzecznik P4. Debiut na warszawskim parkiecie to jeden z możliwych scenariuszy, przewidzianych w strategii firmy m.in. dlatego, że wśród jej udziałowców jest fundusz private equity, Novator. NBS to firma doradzająca spółkom przy pierwotnych ofertach publicznych.

[srodtytul]Jeden ruch, duże efekty?[/srodtytul]

Jarosław Supłacz, podający się za analityka i znany z kontrowersyjnych publikacji na temat firm wchodzących na giełdę, zaproponował zarządowi czwartego co do wielkości operatora komórkowego współpracę przy realizacji pewnego „projektu promocyjnego”. Jego zdaniem, dzięki temu „jednym ruchem” można zmienić układ sił na komórkowym rynku, czyli dysproporcję między udziałami P4 a udziałami przypadającymi wielkiej trójce: Plusowi, Orange i Erze.

„Uczestniczyłem w udanych i powszechnych promocjach” – napisał w mailu do P4 Supłacz i na dowód zamieścił w nim link do strony internetowej, na której widnieją przykłady jego aktywności analitycznej i publicystycznej. Są tam materiały dotyczące ofert publicznych i finansów ITI, TVN, Hoopa (dziś część Kofoli), Ambry, Neonetu i PKO BP; wzmianki i teksty o giełdowych NTT Systems, DM IDMSA, Electusie i Mostostalu Zabrze. Jedyną firmą niezwiązaną z rynkiem publicznym, o której Supłacz napisał na stronie, jest PZU.

Jarosław Supłacz skrupulatnie wynajdywał w prospektach emisyjnych czynniki ryzyka, słabe strony, niedopowiedzenia, a stawiane przez niego pytania i sposób ujmowania spraw nie pozwalały dziennikarzom i inwestorom przejść nad jego raportami do porządku. Nawet jeśli spółki w odpowiedzi zarzucały Supłaczowi nieprawdę. To dlatego jego nazwisko budzi niepokój menedżerów komórkowego operatora.

Niektóre z wymienionych przedsiębiorstw (Hoop, IDMSA) albo członkowie zarządów spółek pozywali analityka do sądu lub kierowali doniesienie do Komisji Nadzoru Finansowego, zarzucając mu celowe podawanie nieprawdy czy manipulację notowaniami. – Sąd drugiej instancji podtrzymał 29 czerwca wyrok z grudnia 2008 roku, w którym Jarosław Supłacz, autor raportów o Hoopie, został uznany za winnego w sprawie o pomówienie – informuje Edyta Bach, rzecznik Hoopa. Supłacz wygrał natomiast z producentem napojów sprawę cywilną o ochronę dóbr osobistych.

[srodtytul]Eksperci radzą, jak chronić interesy spółki [/srodtytul]

– Firma, która otrzymuje propozycję współpracy i nie jest pewna, czy autor działa w dobrej wierze oraz obawia się, że odmowa może przynieść skutek w postaci np. jakiejś publikacji, powinna o sprawie poinformować media – uważa Eliza Misiecka, partner w firmie doradczej Genesis PR. – Oczywiście najlepiej, jeśli spółka nie ma trupów w szafie, nie ukrywa przed rynkiem żadnych drażliwych kwestii. W każdym jednak wypadku w sytuacji zagrożenia najlepsze, co dana firma można zrobić, to opowiedzieć o wszystkich problemach, jakie ma, z własnej inicjatywy – radzi.

Podobnego zdania jest Aleksander Kobecki, doradzający m.in. przy publicznej ofercie Enei i reprezentujący interesy Vivendi w Polsce. – Zbyt często zapomina się, że generalnie media to handlarz towarem, jakim jest informacja, który codziennie musi zapełniać półki sklepowe. Jeśli we właściwym czasie nie dostarczymy im lepszego towaru – czyli wiarygodnej i udokumentowanej informacji, komentarza czy opinii – sprzedadzą to, co akurat mają na stanie – komentuje Kobecki.

[ramka][b]pytania do... Jarosława Supłacza, o sposób na skokowy rozwój P4*[/b]

[b]Podobno zaproponował Pan Playowi współpracę, to prawda? [/b]

Niech pani zadzwoni do Playa, nie wiem, dlaczego pani do mnie dzwoni. Chcę się upewnić u źródła, czy to prawda. Podobno ma Pan pomysł, jak w szybkim tempie zwiększyć udziały rynkowe Playa. Nie komunikuję się przez prasę ze spółką. Nawet jestem zdziwiony, że pani do mnie dzwoni.

[b]A ja jestem zdziwiona, że Pan zajmuje się niegiełdową spółką.[/b]

To różnie bywa. Różnymi rzeczami się człowiek zajmuje.

[b]Chciałabym napisać o Panu i o ofercie, jaką złożył Pan Playowi.[/b] Skoro ma pani ciekawy temat, to proszę o nim napisać, tyle że nie uważam za stosowne udzielać o tym informacji. Ale to z pewnością ciekawy temat.

[b]Jest sposób, aby Play stał się spółką o porównywalnym udziale w rynku do największych operatorów? [/b]

O porównywalnym to na pewno nie, ale o znaczącym... W ogóle ciekawy jest ten Play. Pewne rzeczy z nim związane mnie zaskoczyły. Szczególnie zdziwiony jestem tam jedną osobą.

[b]A którą? [/b]

Mniejsza z tym. Nie wiem, dlaczego miałbym porozumiewać się ze spółką przez prasę.

[b]Wielu ważnych ludzi tak robi, Pan też tak może. [/b]

Nie wiem, co miałbym pani powiedzieć.

[b]Prawdę. Na przykład to, w jaki sposób chciałby Pan realizować swój pomysł na rozwój Playa: czy miałby to być raport na temat rynku, Playa czy któregoś z konkurentów, bo zwykle to tak bywało. [/b]

Nie, nie. To na czym innym miałoby polegać, jeśli już. Tym bardziej że to nie jest spółka giełdowa.

[ul][li] fragment rozmowy telefonicznej; do chwili zamknięcia tego wydania gazety J. Supłacznie odpowiedział na pytania przesłane mailem[/ramka][/li][/ul]