Znacząca część struktur notowanych na giełdach to najczęściej różnego typu warranty, certyfikaty i obligacje posiadające zróżnicowane profile wypłat. Ich specyfika sprawia, że liczba produktów notowanych na giełdach wielokrotnie przekracza liczbę notowanych akcji. Przykładem są dwa rynki, na których takie instrumenty zdobyły olbrzymią popularność - Niemcy (giełda DB) i Szwajcaria (SWX). We Frankfurcie liczba notowanych struktur (wliczając w to warranty) wynosiła we wrześniu 2006 r. ponad 110 tys., a na giełdzie SWX zbliżyła się do 9 tys. Dla porównania: liczba notowanych spółek wynosiła odpowiednio: ok. 800 (DB) i około 350 (SWX). Tendencję tę potwierdzają nawet nieduże rynki, takie jak giełda w Wiedniu, gdzie liczba produktów strukturyzowanych wynosi ponad 2,6 tys., i znacząco przewyższa liczbę notowanych akcji - 110. Olbrzymia liczba dostępnych produktów sprawia, że zasada "dla każdego coś miłego" może być wprowadzona w życie przez najbardziej nawet wybrednych inwestorów indywidualnych i instytucjonalnych.
Rynek giełdowy ma wiele zalet, które odpowiednio wcześnie dostrzegli najwięksi emitenci:
- oferta publiczna umożliwia sprzedaż produktów szerokiemu kręgowi inwestorów,
- łatwy i prosty dostęp do giełdy umożliwia inwestorom indywidualnym im inwestowanie kapitału w dowolnym terminie,
- publiczna wycena instrumentu oraz kwotowanie na rynku wtórnym przez emitenta umożliwia wycofanie się z inwestycji,