Prywatyzacja na finiszu

W lutym, jak zapowiadał resort skarbu, miała się zakończyć prywatyzacja Huty Częstochowa. Opóźnienie decyzji w przypadku tego zakładu jest pochodną walki o dobrą cenę. Przejęciem udziałów huty są zainteresowani Mittal Steel i Związek Przemysłowy Donbasu.

Obydwie firmy złożyły ofertę zawierającą warunki cenowe i techniczne. Ostatecznie wygra ten, kto da więcej. Na razie faworytem jest Mittal Steel.

- Prywatyzacja jest konieczna, bez niej Huta Częstochowa nie będzie przynosić zysków, a tylko te gwarantują jej dalsze funkcjonowanie - mówi prof. Andrzej Łędzki, prorektor ds. kształcenia Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie, szef Zakładu Stopów Żelaza. - W Częstochowie wytwarzana jest gama wyrobów, których nie produkuje się w innych polskich hutach. Dlatego ten zakład może być cennym uzupełnieniem dla każdego dużego koncernu.

Nie grozi monopol

Zdaniem prof. Łędzkiego, mamy teraz do czynienia z globalizacją. Procesy te, choć nie zawsze korzystne pod względem społecznym, sprawdzają się, jeśli chodzi o kryteria ekonomiczne. Mittal Steel ma zakłady w wielu krajach. Dzięki temu, że dysponuje pełnym asortymentem wyrobów, może skutecznie przeciwstawiać się wahaniom koniunktury. - Żadna monopolizacja rynku, po ewentualnym wejściu Mittal Steel do Huty Częstochowa, nam nie grozi - dodaje A. Łędzki. - Polska jest w Unii Europejskiej i teraz inaczej trzeba traktować kwestię monopolu. Albo będziemy silniejsi od takich koncernów obecnych na rynku unijnym, jak Arcelor czy ThyssenKrupp, albo będziemy słabsi.

W najbliższych miesiącach powinna się zakończyć prywatyzacja pozostałych zakładów. Inwestorów muszą znaleźć m.in. Walcownia Rur Jedność, Huta Andrzej, Huta Łabędy, Huta Batory. Na pewno atrakcyjnym zakładem ze względu na oferowny produkt jest Rurexpol. Firma należy jednak do Huty Częstochowa i dopiero po jej prywatyzacji okaże się, jaką decyzję co do dalszych losów Rurexpolu podejmie nowy właściciel. Część podmiotów pozostaje w rękach syndyków, i to oni zdecydują o dalszych planach tych firm.

Konsolidacja

producentów rur

Zdaniem ekspertów, należy dążyć do konsolidacji hut produkujących rury, podobnie jak to stało się w przypadku hut stali. Konieczny byłby tu inwestor strategiczny, zainteresowany utworzeniem wielozakładowej huty produkującej rury.

- Problem całego sektora rurowego polega na tym, że nadal funkcjonuje on w przejściowym układzie - uważa Marek Roman, dyrektor Grupy Firm Doradczych EVIP. - Firmy są w upadłości bądź kierują nimi operatorzy. Pierwszym krokiem byłoby opracowanie strategii dla całej branży, uwzględniającej optymalne rozwiązania z punktu widzenia Skarbu Państwa. Zdaniem M. Romana, na pewno nie należy sprzedawać sektora rurowego "w kawałkach". Nie wiadomo też, kto miałby w przypadku ograniczonej roli państwa jako właściciela konsolidować sektor i czy prywatyzacja polegałaby na sprzedaży pojedynczych zakładów, czy sprzedaży w pakiecie. Działając samodzielnie huty nie mają większych szans, zważywszy na rosnącą na rynku konkurencję ze strony zagranicznych firm.

Według Wojciecha Szulca kierownika Zespołu Analiz Tech-niczno-Ekonomicznych Instytutu Metalurgii Żelaza, dotychczasowy stopień zaawansowania restrukturyzacji sektora rurowego jest niewielki. Na pewno sektor nie może funkcjonować na obecnych zasadach. - Zarządzanie operatorskie ma tymczasowy charakter - uważa W. Szulc. - Wskazana byłaby natomiast konsolidacja sektora. Dotyczy to Huty Andrzej, Walcowni Rur Jedność, jak również Huty Batory i Rurexpolu. Powstanie koncernu rurowego stanowiłoby przeciwwagę dla zachodnich firm działających na polskim rynku. Trudno jednak przesądzać, w jakim kierunku będą zmierzać przekształcenia tych zakładów i jakie inwestycje zostaną w nich zrealizowane. Inwestorzy wyrażają zainteresowanie sektorem, ale po określeniu rzeczywistych wartości poszczególnych spółek.

Coraz twardsza walka

Tymczasem zaostrza się walka o polski rynek, i to nie tylko w segmencie produkcji rur. Walcownią Rur Jedność jest zainteresowany także - poza Złomreksem i ZPD - rosyjski koncern Trubna Metalurgiczeska Kompania (TKM), drugi na świecie producent rur. W tej sytuacji niektóre firmy połączyły siły, zwiększając tym samym swe szanse na przejęcie udziałów w zakładach pozostających w centrum ich zainteresowania.

W ostatnim czasie Związek Przemysłowy Donbasu (ZPD) oraz Złomrex podpisały umowę o utworzeniu nowej spółki o roboczej nazwie Kompania Przemysłowo-Hutnicza.

- Podmiot utworzony przez ZPD i Złomrex będzie realizować inwestycje w sektorze hutniczym - mówi Konstanty Litwinow, reprezentujący ZPD. - W planach mamy przejęcie akcji kilku podmiotów hutniczych. W pierwszej kolejności Walcowni Rur Jedność, ale też Huty Andrzej i Huty Batory. Kolejnym etapem naszych działań będzie konsolidacja tych podmiotów. Działając wspólnie nasza oferta staje się bardziej atrakcyjna dla rynku.

Ukraińcy mają pieniądze

i chcą wejść

Jak zapewnia K. Litwinow, połączenie obydwu firm doprowadzi do wykorzystania na dużą skalę efektu synergii w dziedzinach zaopatrzenia w surowce i wsad hutniczy. Złomrex ma dobrą pozycję na polskim rynku złomów metali nieżelaznych oraz wyrobów hutniczych. Jest także jedynym krajowym wytwórcą kęsów okrągłych, wykorzystywanych w przemyśle rurowym. ZPD ma natomiast pieniądze, zaplecze surowcowe i międzynarodową sieć dystrybucji. Nowa spółka może stać się jednym z wiodących graczy na stalowym rynku środkowoeuropejskim. Czy planowane inwestycje będą mieć sens, jeśli ZPD nie wygra przetargu na zakup Huty Częstochowa?

- Utworzenie nowej spółki jest działaniem niezależnym od uczestnictwa w przetargu - dodaje K. Litwinow. - Jesteśmy zainteresowani inwestycjami na polskim rynku niezależnie od wyników przetargu. Liczymy na wejście do częstochowskiej huty, gdyż uważamy, że nasza oferta jest po prostu lepsza, porównując koszty produkcji i transportu surowców. Możemy obniżyć koszty produkcji dzięki wykorzystaniu własnych surowców oraz energii elektrycznej i gazu kupowanych na Ukrainie. n

"Nowy Przemysł"