Główną determinantą wyników finansowych banków jest wysokość stóp procentowych, a ta – według rynkowych oczekiwań – jeszcze przez kilka kwartałów w Polsce pozostanie niezmienna. Dlaczego zatem ta grupa spółek w ostatnich tygodniach jest wyraźnie słabsza od szerokiego rynku oraz WIG20?
Już od około dwóch lat fundusze inwestycyjne regularnie kupują na GPW więcej akcji, niż sprzedają. W ostatnich miesiącach przewaga ta sięga około 0,5 mld zł. Zainteresowanie klientów funduszami akcji wciąż jest jednak niewielkie.
Inwestorzy nie zapomnieli całkiem o rynku, który od lat pozostawał na marginesie głównego trendu wzrostowego. W kwietniu Hang Seng błyszczy, choć granica hossy jak na razie wstrzymała zwyżki.
Fundusze dłużne w marcu nadal były podstawowym wyborem klientów TFI. Podobnie jak dotąd, najwięcej świeżej gotówki przyciągnęły najbezpieczniejsze rozwiązania. W oczach inwestorów poprawia się jednak obraz funduszy akcji i mieszanych.
Fundusze małych i średnich spółek uciekły w tym roku funduszom akcji polskich uniwersalnych. W marcu tym pierwszym sprzyjała szczególnie siła mWIG40. Na korzyść WIG20 działa zainteresowanie polskim rynkiem inwestorów zagranicznych.
W styczniu znalazło się wielu niedowiarków, którzy realizowali szybie zyski z polskich akcji. W kolejnym miesiącu GPW jednak wróciła do zwyżek, a fundusze polskich akcji na najwyższe miejsca w zestawieniu miesięcznych wyników. Zawiodły niektóre produkty dłużne.
Polskie akcje mają niskie wyceny, a spółki solidne fundamenty – powtarzają jak mantrę zarządzający w TFI. Jednak mało które fundusze polskich akcji są na tyle efektywne, by bić główne indeksy. Inwestorzy najwyraźniej głosują własnymi pieniędzmi.
Inwestorzy mieli w styczniu chwile zawahania, ale ostatecznie był to całkiem niezły miesiąc na rynkach. Z funduszy akcji na czele znalazły się rynki rozwinięte. Solidne zyski dały obligacje. Polskie akcje stały w cieniu, ale zarządzający w nie wierzą.
