| Zarząd TXM S.A. w restrukturyzacji („Spółka”, „Emitent”, „Dłużnik”) w nawiązaniu do raportów bieżących nr 51/2019, 52/2019 z dnia 19 września 2019 r. oraz 68/2019 z dnia 27 grudnia 2019 r. uzupełnia ich brzmienie o nowe informacje w zakresie: 1) opinii złożonej przez Nadzorcę Sądowego o możliwości wykonania układu. Jej podstawowe stwierdzenia to: • Zainicjowane przez TXM postępowanie restrukturyzacyjne ma przede wszystkim umożliwić Spółce kontynuowanie działalności gospodarczej, gdyż – biorąc pod uwagę charakter majątku Spółki – tylko dalsza działalność operacyjna (prowadzenie sklepów) daje szansę na zażegnanie problemów finansowych oraz spłatę zadłużenia na warunkach przewidzianych przez układ. • Nadzorca Sądowy na chwilę obecną ocenia, że realizacja planu restrukturyzacyjnego jest realna i w zasięgu możliwości TXM, przy czym Spółka, jak każdy inny uczestnik życia gospodarczego, narażona jest na szereg różnych ryzyk immanentnie związanych z prowadzoną działalnością. Ryzyka te należy jednak traktować jako normalne i nie wpływające na Dłużnika w sposób nadzwyczajny (szersze omówienie ryzyk zawiera plan restrukturyzacyjny oraz główne założenia planu restrukturyzacyjnego). • Biorąc pod uwagę przedstawione przez Spółkę przepływy pieniężne sporządzone przy tym we współpracy z profesjonalną firmą doradczą wydają się one wiarygodne i realne do osiągnięcia, przy założeniu, że: o Spółka zawrze i będzie realizowała umowę restrukturyzacyjną z bankami finansującymi, o wskazane w ramach prognoz finansowych założenia okażą się trafne, o przedstawione w planie restrukturyzacyjnym czynniki ryzyka się nie ziszczą, względnie w przypadku ich ziszczenia się – nie wpłyną w sposób istotny na działalność operacyjną Spółki i osiągane przez nią wyniki finansowe, a także przy założeniu rzetelnej realizacji środków restrukturyzacyjnych założonych w planie restrukturyzacyjnym, w sposób i terminach tam przewidzianych. • Propozycje układowe można uznać za możliwe do spełnienia tylko wówczas, jeśli przedsiębiorstwo – TXM - będzie pozostawało w ruchu, sklepy będą funkcjonowały w założonym zakresie i będą przynosiły spodziewane przychody (dochody). Konkluzje wynikające z opinii są dwie, iż: • należy uznać, że układ może zostać wykonany, a na pewno nie istnieją żadne okoliczności, które nakazywałyby przyjąć stanowisko przeciwne. Niewątpliwie wpływ na pozytywną ocenę obranego przez Spółkę kierunku restrukturyzacji ma także to, że Spółka – pomimo otwarcia postępowania restrukturyzacyjnego – zdołała zawrzeć stosowne porozumienia z Bankami, utrzymać relacje handlowe z dostawcami, wynajmującymi, ajentami jak również pracownikami. W innym przypadku można przyjąć, że restrukturyzacja nie miałaby szans powodzenia. • W scenariuszu upadłościowym stopień zaspokojenia wierzycieli niezabezpieczonych rzeczowo na majątku TXM (czyli przeważającej części podmiotów) będzie najprawdopodobniej zerowy lub bardzo znikomy, gdyż majątek TXM, który przedstawia realną wartość handlową został obciążony poprzez ustanowienie zastawów rejestrowych, zastawów finansowych oraz cesji wierzytelności. Oznacza to, że w przypadku upadłości TXM na realne zaspokojenie mogą liczyć jedynie wierzyciele posiadający zabezpieczenia, czyli Banki. Tezę tę potwierdzają konkluzje zawarte złożonym do akt sprawy raporcie z testu prywatnego wierzyciela. 2) do akt sprawy złożony został test prywatnego wierzyciela, który został opracowany przez renomowaną firmę doradczą - Ernst & Young. Podstawową konkluzją przedmiotowego raportu jest stwierdzenie, że w przypadku upadłości TXM środki możliwe do pozyskania ze sprzedaży majątku umożliwią – obok zaspokojenia kosztów postępowania i innych zobowiązań masy upadłości – tylko na częściowe zaspokojenie wierzycieli rzeczowych. Wierzyciele niezabezpieczeni na majątku TXM, nie otrzymaliby natomiast żadnych wypłat z funduszy masy upadłości. 3) zaktualizowane główne założenia planu restrukturyzacyjnego obejmują aktualizację postępów programu naprawczego, natomiast nie dokonują w nim zmian zarówno kierunków jak i jego podstawowych założeń. | |
