Polska waluta kwotowana jest następująco: 4,2591 PLN za euro, 3,6864 PLN wobec dolara amerykańskiego, 3,7017 PLN względem franka szwajcarskiego oraz 4,7864 PLN w relacji do funta szterlinga. Rentowności polskiego długu wynoszą 3,134% w przypadku obligacji 10-letnich.
Poranny handel na rynku walutowym nie przynosi istotniejszych zmian – rynek pozostaje pod wpływem piątkowego ruchu PboC oraz danych z amerykańskiego rynku pracy. W pierwszym przypadku podniesienie obowiązkowych rezerw na CNY przyniosło chwilowe wyhamowanie spadków na juanie, w drugim natomiast z pakietu FED+NFP&płace rynek otrzymał potwierdzenie jeszcze dwóch podwyżek stóp przed końcem roku. Ostatni tydzień przyniósł wyraźne podbicie kursu dolara, co sprowadziło notowania eur/usd do 4,5-tygodniowych minimów. Ciekawostką jest jednak fakt, iż mocniejszy dolar nie uderza bezpośrednio w wyceny walut EM jak PLN. USD/PLN podbiło o 0,95%, niemniej w przypadku EUR/PLN czy GBP/PLN możemy już mówić o mocniejszym złotym. Lokalnie nie dzieje się zbyt dużo – nieco słabsze wskazanie przemysłowego PMI oraz niższa inflacja zostały przez rynek w dużej mierze pominięte. W dalszym ciągu obserwujemy schemat, gdzie krajowe wydarzenia i publikacje traktowane są jako drugorzędowe, a kurs reaguje głównie na zachowanie eurodolara oraz nastroje wokół szerokiego koszyka EM. Pomimo zachowania PLN z ostatniego tygodnia wydaje się, iż mocniejszy dolar (i zagrożenia w postaci m.in. napięć handlowych) docelowo przełożą się na schłodzenie nastrojów.
W trakcie dzisiejszej sesji brak jest istotniejszych publikacji krajowych – NBP poda jedynie dane dot. sytuacji na rynku kredytowym w III kw. Na szerokim rynku warto bliżej przyjrzeć się danym dot. zamówień z Niemiec za czerwiec.
Z rynkowego punktu widzenia EUR/PLN sforsował okolice 4,26 PLN i testuje obecnie wsparcie w rejonie 4,2450 PLN. USD/PLN pozostaje w ramach konsolidacji 3,64-3,70 PLN.
Konrad Ryczko
