Tylko 119 zł za pół roku czytania.
Zyskaj pełen dostęp do analiz, raportów i komentarzy na Parkiet.com
Początek gry o Pałac Elizejski
Od tego, jak szybko będzie się podnosiła po pandemii gospodarka francuska, będzie zależał przyszły układ sił w Europie. Prezydent Macron już zaczyna fiskalnie obłaskawiać wyborców.
Prezydent Francji Emmanuel Macron był krytykowany za niekonsekwentną strategię walki z pandemią. Francja może jednak wyjść na prostą dzięki przyspieszającemu programowi szczepień.
– Nie mam wyrzutów sumienia i nie przyznaję się do porażki. Mieliśmy rację, że nie wprowadziliśmy lockdownu pod koniec stycznia, bo nie było wówczas eksplozji liczby zakażeń, którą przewidywał każdy model – stwierdził prezydent Francji Emmanuel Macron. Słowa te wypowiedział podczas konferencji prasowej pod koniec marca. A już od 3 kwietnia zaczął obowiązywać we Francji czterotygodniowy lockdown, obejmujący m.in. godzinę policyjną od 19 do 6. Ta narodowa kwarantanna zastąpiła obostrzenia obowiązujące od kilku tygodni w części regionów. Francja, podobnie jak Polska, jest wciąż daleka od zwycięstwa nad Covid-19. Według oficjalnych danych zachorowało tam od początku pandemii 4,9 mln osób, a zmarło 97 tys. Druga pod względem wielkości gospodarka strefy euro skurczyła się w zeszłym roku o 8,1 proc. Podczas obecnej fali pandemii prawdopodobnie znów wpadła w techniczną recesję, ale wszystko wskazuje na to, że skala spadku jest o wiele mniejsza niż na wiosnę 2020 r. Średnia prognoz analityków mówi, że spadek PKB w pierwszym kwartale wyniósł tylko 0,4 proc. kw./kw., a drugi kwartał może przynieść 1 proc. wzrostu kw./kw. Prognozy na cały 2021 r. wahają się od 4,5 proc. do 7,5 proc. Choć rządowa odpowiedź na kryzys okazała się dosyć hojna i sprawna, to Macron ma podstawy, by martwić się o przyszłość. W sondażach przed przyszłorocznymi wyborami prezydenckimi dogania go bowiem Marine Le Pen, szefowa nacjonalistycznej partii Zjednoczenie Narodowe. Zmęczenie Francuzów pandemią i dotychczasowymi elitami może więc skutkować już w przyszłym roku politycznym trzęsieniem ziemi zmieniającym układ sił w Unii Europejskiej.
Pozostało jeszcze 81% artykułu
