Upadłość Idea Banku byłaby gorsza

Przymusowa restrukturyzacja Idea Banku nie pogorszyła sytuacji jego właścicieli oraz wierzycieli – wynika z raportu PwC.

Wszczęcie przymusowej restrukturyzacji wobec Idea Banku (doszło do niej 31 grudnia 2020 r. ze względu na ryzyko jego upadłości, 3 stycznia został przejęty przez Pekao) nie pogorszyło sytuacji właścicieli i wierzycieli banku oraz pozwoliło ochronić 0,8 mld zł wierzycieli, w tym deponentów, których depozyty przekraczały poziom gwarancji BFG lub nie były objęte gwarancjami BFG oraz ponad 1,5 mld zł środków znajdujących się na funduszu gwarancyjnym BFG – wynika z analiz przeprowadzonych przez PwC Advisory. Gdyby pozwolono na niekontrolowaną upadłość Idea Banku, co było alternatywą wobec przymusowej restrukturyzacji, wierzyciele ci straciliby swoje środki.

Zgodnie z wynikającą z art. 241 ust. 1 ustawy o BFG zasadą niepogarszania praw wierzycieli (ang. no creditor worse off), po zakończeniu przymusowej restrukturyzacji niezależny podmiot dokonuje oceny, czy strata, jaką ponieśli wierzyciele podmiotu w restrukturyzacji, nie jest wyższa niż miałoby to miejsce wówczas, gdyby BFG nie podjął działań wobec zagrożonego podmiotu i zostałby on zlikwidowany w ramach standardowej procedury upadłościowej. Fundusz zlecił przygotowanie takiego oszacowania firmie PwC Advisory spółka z ograniczoną odpowiedzialnością sp.k.

PwC wskazuje w tym dokumencie, że żaden z właścicieli instrumentów kapitałowych ani obligatariuszy, którzy zostali dotknięci umorzeniem, nie odzyskałby swoich środków w ramach postępowania upadłościowego (w razie likwidacji banku). Przypomnijmy, że akcjonariusze banku stracili około 150 mln zł w wyniku umorzenia, obligatariusze zaś ponad 50 mln zł.

Z raportu wynika, że kwoty odzyskane dla pozostałych kategorii wierzycieli (w tym deponentów) byłyby istotnie niższe w upadłości likwidacyjnej niż przy zastosowaniu procedury przymusowej restrukturyzacji. PwC szacuje, że przymusowa restrukturyzacja pozwoliła ochronić środki wierzycieli w wysokości 0,8 mld zł. Żaden z akcjonariuszy ani wierzycieli banku nie poniósł w ramach przymusowej restrukturyzacji większych strat niż w przypadku hipotetycznej upadłości likwidacyjnej. Zasada niepogarszania sytuacji właścicieli oraz wierzycieli nie została złamana, a BFG nie jest zobligowany do wypłaty roszczenia uzupełniającego z tytułu strat poniesionych przez właścicieli i wierzycieli. W razie upadłości jedynie roszczenia Funduszu zostałyby częściowo zaspokojone, tj. żaden inny podmiot (w tym np. osoby, których roszczenia wobec Idea Banku wynikają z zakupu za pośrednictwem banku obligacji wyemitowanych przez GetBack) nie odzyskałby swoich należności (to wynika z kolejności zaspokajania roszczeń wynikających z różnego rodzaju wierzytelności w razie upadłości).

Z oszacowania wykonanego przez PwC Advisory wynikało, że według stanu na koniec sierpnia 2020 r. aktywa Idea Banku nie wystarczały na zaspokojenie jego zobowiązań oraz że kapitały własne wynosiły minus 483 mln zł.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił 25 sierpnia skargi na decyzję BFG o wszczęciu przymusowej restrukturyzacji wobec Idea Banku. Wśród oddalonych skarg jest m.in. skarga rady nadzorczej tej instytucji. Oddalenie oznacza zbadanie strony merytorycznej decyzji i uznanie, że decyzja BFG nie została wydana z naruszeniem prawa.