Tydzień temu opisaliśmy krzywe paraboliczne – wskaźnik opracowany przez amerykańskiego analityka Wellesa Wildera. Indykator ten przeznaczony jest do gry z trendem i świetnie sprawdza się w roli ruchomej linii stop loss. Dziś zaprezentujemy wskaźnik, który dedykowany jest podejściu kontrariańskiemu – oscylator RSI. Pokażemy, jak jest zbudowany, jak interpretować jego zachowanie i przetestujemy trzy strategie na nim oparte.
Formuła Wildera
Nazwa RSI to skrót od angielskiego Relative Strenght Index, co oznacza indeks siły względnej. Formułę wskaźnika opracował wspomniany już Welles Wilder. Autor przedstawił ją po raz pierwszy w 1978 r. w książce „A few Concepts in Technical Trading Systems". W ogólnym ujęciu RSI to stosunek zmian dodatnich do ujemnych liczonych według cen zamknięcia dla wybranego okresu. Wilder zalecał, by długość okresu RSI wynosiła 14, czyli była równa połowie cyklu występującego jego zdaniem na większości rynków towarowych. Oscylator przyjmuje na wykresie postać linii ciągłej, wahającej się w przedziale od 0 do 100. W zależności od tego, jaką długość okresu wskaźnika wybierzemy, będzie on mniej (długi okres) lub bardziej wrażliwy (krótki okres) na zmiany cen. Dokładny wzór wskaźnika przedstawiamy w ramce obok. Generalnie przyjmuje się, że gdy RSI zbliża się do 0, oznacza to wyprzedanie rynku, gdy natomiast zbliża się do 100, jest to oznaka wykupienia.
W praktyce jednak wyznacza się węższe granice, których przekroczenie sygnalizuje konkretną fazę rynku. Mogą to być pary 30 i 70 lub 20 i 80. Spadek poniżej dolnej wartości oznacza wyprzedanie, a wzrost powyżej górnej – wykupienie. Warto w tym miejscu zauważyć, że oscylatory dają najlepszą diagnozę rynku wtedy, gdy panuje na nim trend horyzontalny. Gdy cena danego aktywa znajduje się w silnym trendzie wzrostowym lub spadkowym, RSI ma tendencje do przebywania odpowiednio w strefie wykupienia i wyprzedania, co nie stanowi wiarygodnego sygnału.
Interpretacje RSI
Oscylator służy do gry wbrew trendowi, czyli identyfikacji punktów na wykresie, w których kurs zmieni kierunek dotychczasowego trendu. Za sygnalizację owej zmiany uznaje się najczęściej wyjście RSI ze strefy wykupienia lub wyprzedania. I tak, jeśli oscylator przebije od dołu poziom 20 lub 30 pkt, jest to sygnał kupna (pozycja długa), a jeśli spadnie poniżej 70 lub 80 pkt, jest to wskazanie sprzedaży (pozycja krótka).
Drugą, skuteczną metodą wykorzystania RSI, jest poszukiwanie dywergencji względem wykresu ceny. Dywergencje pojawiają się wtedy, gdy kurs wyznacza nowe ekstremum (maksimum lub minimum), a oscylator nie potwierdza takiego zachowania kursu (nie ustanawia nowego szczytu lub dołka). Jeśli wyższemu maksimum kursu odpowiada niżej położony szczyt na RSI i dzieje się to w strefie wykupienia, jest to sygnał sprzedaży. Z kolei w sytuacji, gdy kurs osiąga nowy dołek, a RSI go nie potwierdza, i dzieje się to w strefie wyprzedania, otrzymujemy sygnał kupna.
