Określenie grupy interesariuszy

W celu prawidłowego zaraportowania w zakresie zrównoważonego rozwoju zgodnie z dyrektywą CSR oraz rozporządzeniem delegowanym określającym standardy sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju, czyli ESRS, konieczne jest dogłębne zrozumienie tych dokumentów. Jednym z fundamentalnych elementów tego systemu jest zaangażowanie tzw. interesariuszy. Odgrywa ono zasadniczą rolę w trwającym procesie należytej staranności przeprowadzanym przez jednostkę i ocenie istotności w zakresie zrównoważonego rozwoju.

Publikacja: 24.03.2024 13:20

Agnieszka Skorupińska, adwokatka i partnerka prowadząca praktykę prawa ochrony środowiska i ESG kanc

Agnieszka Skorupińska, adwokatka i partnerka prowadząca praktykę prawa ochrony środowiska i ESG kancelarii Rymarz Zdort Maruta

Foto: materiały prasowe

Klaudia Cholewa adwokat kancelarii Rymarz Zdort Maruta

Klaudia Cholewa adwokat kancelarii Rymarz Zdort Maruta

Foto: materiały prasowe

Samo pojęcie interesariuszy nie pojawia się wprost w dyrektywie CSR. Jednak znajdziemy tam pojęcie „zainteresowanej strony”. Nie zostało ono zdefiniowane, ale z dyrektywy CSR jasno wynika, że w ramach sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju trzeba m.in. przedstawić informacje na temat tego, w jaki sposób w modelu biznesowym i strategii biznesowej jednostki uwzględniono interesy zainteresowanych stron danej jednostki oraz jej wpływ na kwestie związane ze zrównoważonym rozwojem.

Wymogi w tym zakresie zostały doprecyzowane w ESRS – możemy tam znaleźć definicję „zainteresowanych stron”. „Zainteresowane strony” to strony, które mogą mieć wpływ na jednostkę lub na które jednostka może wpływać. W ESRS wskazano wprost, że zainteresowane strony dzielą się na dwie główne grupy. Pierwsza grupa to zainteresowane strony, na które jednostka wywiera wpływ, czyli osoby lub grupy, na których interesy wpływają lub mogą wpływać – pozytywnie lub negatywnie – działania jednostki oraz jej bezpośrednie i pośrednie relacje biznesowe w całym jej łańcuchu wartości.

Druga grupa to użytkownicy oświadczeń dotyczących zrównoważonego rozwoju, czyli pierwotni użytkownicy sprawozdawczości finansowej do celów ogólnych (istniejący i potencjalni inwestorzy, kredytodawcy i inni wierzyciele, w tym podmioty zarządzające aktywami, instytucje kredytowe, zakłady ubezpieczeń), a także inni użytkownicy, w tym partnerzy biznesowi jednostki, związki zawodowe i partnerzy społeczni, społeczeństwo obywatelskie i organizacje pozarządowe, rządy, analitycy i naukowcy. Niektóre, ale nie wszystkie zainteresowane strony mogą należeć do obu grup. Zatem patrzymy nie tylko na podmioty, na które dane przedsiębiorstwo wpływa, ale też w drugą stronę, czyli na podmioty wpływające na dane przedsiębiorstwo. Jest to bardzo ważna konstatacja, która będzie też przydatna na etapie praktycznej pracy przygotowawczej do raportowania – właśnie tą fundamentalną wskazówką będziemy się w pierwszej kolejności kierować przy określaniu grupy interesariuszy.

Dalsze wytyczne dotyczące zakresu „zainteresowanych stron” znajdziemy w wymogu dotyczącym stosowania AR 6. Wskazane tam są dalsze możliwe kategorie zainteresowanych stron: pracownicy i inne osoby świadczące pracę, dostawcy, konsumenci, klienci, użytkownicy końcowi, społeczności lokalne oraz osoby podatne na zagrożenia i organy publiczne, w tym organy regulacyjne, organy nadzoru i banki centralne. Dodatkowo w ESRS znajdziemy rekomendację, aby przyrodę potraktować jako cichą zainteresowaną stronę. W takim przypadku dane ekologiczne i dane dotyczące ochrony gatunków mogą wspierać ocenę istotności sporządzoną przez jednostkę.

Ocena istotności opiera się na dialogu z zainteresowanymi stronami, na które jednostka wywiera wpływ. Jednostka może współpracować z zainteresowanymi stronami, na które wywiera wpływ, lub ich przedstawicielami (takimi jak pracownicy lub związki zawodowe) wraz z użytkownikami sprawozdawczości w zakresie zrównoważonego rozwoju i innymi ekspertami, aby przekazywać opinie lub informacje zwrotne na temat swoich wniosków dotyczących jej istotnych wpływów, ryzyk i możliwości.

W toku określania grup interesariuszy warto też mieć na względzie treść przewodnika EFRAG dotyczącego oceny istotności. Zrozumienie zainteresowanych stron, na które jednostka ma wpływ, jest ważnym elementem kroku A „Zrozumienie kontekstu”. Pomocne w takim zrozumieniu mogą być: analiza istniejących inicjatyw angażujących interesariuszy oraz mapowanie zainteresowanych stron, których to dotyczy, w ramach działalności przedsiębiorstwa i relacji biznesowych. Dla każdego działania, produktu lub usługi można zidentyfikować oddzielne grupy zainteresowanych stron, których to dotyczy i którym należy nadać priorytet w odniesieniu do konkretnej kwestii zrównoważonego rozwoju. W przewodniku wskazano też na możliwość zaangażowania z różnymi grupami interesariuszy w odniesieniu do różnych kwestii.

Jak widać, w powyższych materiałach nie znajdziemy zero-jedynkowej formuły na określenie, kto jest zainteresowaną stroną. Niekoniecznie jest to zarzut, ponieważ daje właśnie odpowiednią elastyczność. Natomiast tym, którzy czują, że potrzebują więcej wskazówek, można polecić np. skorzystanie z dokumentu AA1000 AccountAbility Stakeholder Engagement Standard (2015), który zawiera wytyczne związane także z określeniem grup interesariuszy.

Inwestycje
Goldman Sachs: Złoto będzie po 3300 dolarów za uncję
Inwestycje
Konrad Ryczko, DM BOŚ: Dynamika wzrostów trudna do utrzymania
Inwestycje
Byki na warszawskiej giełdzie na razie pozostają bezpieczne
Inwestycje
Eksperci nie spodziewają się wzrostów cen ropy
Inwestycje
Tomasz Wiśniewski, KPMG: Luksusowe towary zamiast złota?
Inwestycje
Ujawnienia ESRS S3
Inwestycje
ESRS S3 – Dotknięte społeczności – w praktyce