"W szerokich kręgach akademickich, politycznych oraz w opinii publicznej pogłębia się świadomość potrzeby stworzenia bardziej kompletnej i poszerzonej Europy, przede wszystkim poprzez wzmocnienie jej wymiaru intelektualnego, kulturalnego, społecznego, naukowego i technologicznego." Tak rozpoczyna się tekst deklaracji bolońskiej podpisanej 19 czerwca 1999 roku przez ministrów edukacji 29 krajów europejskich, w tym Polski. Dokument zawiera zadania prowadzące do zbliżenia systemów szkolnictwa wyższego krajów europejskich.
Głównym celem deklaracji bolońskiej jest stworzenie do 2010 roku Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego. Budowa systemu zmierza w kierunku uzyskania w Europie wewnętrznej mobilności oraz uatrakcyjnienia rynku edukacyjnego dla osób spoza kontynentu. Założeniem procesu jest wzmocnienie konkurencyjności Europy na światowym rynku edukacyjnym.
Od deklaracji do realizacji
Żeby w pełni urzeczywistniła się konkurencyjność na miarę światową, sygnatariusze deklaracji bolońskiej zobowiązali się do realizacji wyznaczonej w dokumencie ścieżki. Europejskie ujednolicenie w pierwszym rzędzie będzie dotyczyć wprowadzenia przejrzystych i porównywalnych stopni. Ma temu służyć powszechne stosowanie systemu punktów kredytowych ECTS (European Credit Transfer System). Aby ułatwić pełną i obiektywną oceną absolwenta oraz dostarczyć informacji o zakresie zdobytej w trakcie studiów wiedzy oraz osiągniętych wynikach rozpoczęto, wdrażanie tzw. Suplementu do Dyplomu. Wspólny europejski system kształcenia wyższego przyjmie postać 3+2, czyli trzyletniego studium licencjackiego (pre-licence) oraz dwuletniego magisterium (post-licence).
Dodatkowo deklaracja bolońska dość szeroko omawia problem promocji współpracy europejskiej w zakresie zwiększenia poziomu jakości szkolnictwa wyższego oraz europejskiego wymiaru szkolnictwa wyższego, szczególnie w zakresie rozwoju zawodowego, mobilności oraz zintegrowanych programów nauczania, szkolenia i badań.
