Może jednak strategia?

Punktem wyjścia przy tworzeniu lokaty strukturyzowanej może być prowizja - tak jak opisałem to w poprzednim tekście. Nie oznacza to oczywiście, że efektem będzie beznadziejny produkt. Znacznie lepszym pomysłem jest jednak wyjście od ustalenia strategii inwestycyjnej. Podstawowym założeniem powinien być wówczas maksymalny zysk dla klienta. Oczywiście nie ma pewnych patentów na zarabianie. Zawsze jednak lepiej, gdy instytucja finansowa na pierwszym planie stawia maksymalizację zysku klienta, a nie swojego. Przykładowy proces decyzyjny mógłby wyglądać następująco:

Pytanie: Jaka strategia inwestycyjna powinna przynieść zysk i w jakim okresie? Odpowiedź (przykładowa): Nie stawiamy na kontynuację hossy, szukamy więc strategii neutralnej, o niskiej korelacji z tradycyjnymi indeksami giełdowymi.

Pytanie: Jakie mamy możliwości i ile to kosztuje? Odpowiedź: Do wyboru są bardziej złożone strategie opcyjne (outperformance, swing, straddle, itp.), wybrane instrumenty bazowe (specjalistyczne indeksy long/short, fundusze hedge). Wyceniamy prostą opcję call dla wybranych wariantów. Sprawdzamy wyniki historyczne w okresie kilkunastu ostatnich lat (o ile to możliwe) - porównujemy wyniki.

Pytanie: Jaki okres produktu? Odpowiedź: wybieramy okres, w którym możemy zaoferować wysoką partycypację (w efekcie wyniki z symulacji historycznych są atrakcyjne) oraz gwarancję kapitału. Załóżmy, że są to cztery lata.

Pytanie: Ile mamy do wydania? Odpowiedź: Obliczamy wysokość dyskonta, a więc kwoty, którą możemy wydać na opcję już po zakupie obligacji. W tym przypadku będzie to 17,73 zł z każdych 100 zł wpłaconych na lokatę*.

Pytanie: Jakie może zaoferować parametry produktu? Odpowiedź: opcja kosztuje 10 zł. Nasza prowizja to 1 proc. rocznie (w sumie 4 zł), więc do wydania mamy 13,73 zł (17,73 zł - 4 zł). Możemy więc zaoferować z góry określony poziom 130 proc. partycypacji we wzroście instrumentu bazowego (1,3 x 10 zł = 13 zł). Zostaje 0,73 zł. Jest to bufor bezpieczeństwa, na wypadek gdyby opcja w momencie jej zakupu (po zakończeniu subskrypcji) miała inną cenę. Innym rozwiązaniem jest zaproponowanie partycypacji między 120 a 140 proc.

Możemy też zdecydować się na pobranie prowizji od klienta i wówczas na opcję przeznaczona zostanie kwota ok. 17 zł, co zapewni 170 proc. partycypacji. Od strony inwestycyjnej drugie rozwiązanie powinno być lepsze w sytuacji, gdy dodatkowy zysk wynikający z wyższej partycypacji będzie większy od zapłaconej na początku prowizji. Może być jednak problem z przekonaniem klientów do inwestycji w sytuacji, gdy prowizja jest pobierana w sposób otwarty. Standardem na polskim rynku jest ukrywanie prowizji w konstrukcji lokaty, a więc wariant pierwszy.

* Zakładając, że obligacje dają rocznie 5 proc., dzisiaj musimy zainwestować w nie 82,27 zł, by za 4 lata otrzymać 100 zł. W ten sposób zapewniana jest gwarancja kapitału w lokatach strukturyzowanych. Różnica między 100 zł a 82,27 zł to dyskonto - kwota, za którą możemy kupić opcję, by dać klientowi szansę, że po 4 latach otrzyma coś więcej niż tylko 100 zł.

Słownik: Opcja call - opcja, która pozwala zarabiać na wzroście określonego instrumentu finansowego. Outperformance - zarabiamy na różnicy między wynikami dwóch instrumentów, niezależnie od tego, czy rosną, czy spadają. Swing - zysk jest liczony jako wartość bezwzględna najmniejszego odchylenia spośród koszyka indeksów czy akcji spółek - można więc zarobić, gdy wszystko spadnie. Straddle - złożenie opcji call (zarabiamy na wzrostach) i put (zarabiamy na spadku). Instrument bazowy - coś, na czym opiera się lokata strukturyzowana, a więc na przykład indeks giełdowy, cena złota czy notowania funduszu.

Wealth Solutions