Dokładnie 20 lat temu w Dniu Ojca WIG zanotował historyczne minimum – 635,30 pkt. Obliczając średnią geometryczną stopę zwrotu WIG-u w ciągu 20 lat, otrzymujemy 23,04 proc. W tym samym okresie średnia geometryczna inflacja wyniosła 10,62 proc. – tak wysoki jej poziom to w głównej mierze zasługa początku lat dziewięćdziesiątych. Tak więc na rynku kapitałowym stopa zwrotu była ponad dwukrotnie wyższa od inflacji, co można uznać za argument przemawiający za stosowaniem strategii „kup i trzymaj".

Posuniemy naszą analizę nieco dalej – pomińmy pierwszą dynamiczną falę wzrostową charakterystyczną dla młodych rynków i policzmy średnią geometryczną stopę zwrotu dla WIG-u do dołka z 28.03.1995 (5904,70 pkt) – 11,90 proc. Średnia geometryczna stopa inflacji wyniosła w tym samym okresie około 6,52 proc. Tak więc po raz kolejny zwyciężyła strategia „kup i trzymaj".

Wyobraźmy sobie inwestora, który kupuje portfel indeksowy przy minimum 635,30 pkt i sprzedaje przy maksimum 06.07.2007 – 67 568,51. Średnia geometryczna stopa zwrotu wyniosłaby w takim przypadku około 36,50 proc. Z kolei inwestor, który nabył portfel indeksowy w dniu pierwszego notowania na GPW, tj. 16.04.1991 r., i dotrzymał go do 22.06.2012, realizował średnią sesyjną geometryczną stopę równą 0,0761 proc. W przypadku inwestora, który nabył portfel indeksowy w historycznym minimum, tj. 23.06.1992 r. – stopa ta wyniosłaby 0,0869 proc.

A ile zarobiłby terminator T – 800 dysponujący dyskietką z przyszłości, który na każdej sesji wzrostowej posiada pozycję długą, a na każdej sesji spadkowej krótką i zawsze inwestuje cały kapitał? Inwestując 1 zł 16.04.1991, miałby dzisiaj 3,84 razy 10 do potęgi 27 zł. No cóż, jak powiedział Einstein: „Procent składany jest ósmym cudem świata". Średnia sesyjna geometryczna stopa zwrotu wyniosłaby w takim przypadku 1,3171 proc. Z kolei terminator specjalizujący się tylko i wyłączenie w pozycjach długich (w czasie sesji spadkowej posiada portfel doskonale zabezpieczony przed spadkami) uzyskałby końcową wartość portfela równą 6,06 razy 10 do potęgi 14 zł, przy średniej sesyjnej stopie zwrotu równej 0,7037 proc. (w trakcie sesji spadkowych stopa zwrotu z portfela wynosi 0 proc.). Inny model terminatora – specjalista w pozycjach krótkich (założenia analogiczne jak w przypadku pozycji długich) – mógłby się pochwalić nieco skromniejszym portfelem 6,34 razy 10 do potęgi 12 zł i średnią sesyjną stopą zwrotu równą 0,6091 proc.

Jeśli ktoś z państwa gwarantuje taki poziom sesyjnych stóp zwrotu w długim terminie, bardzo proszę o kontakt – chętnie?oddam swój portfel w zarządzanie.