– Wykres przedstawia historyczne roczne stopy zwrotu na WIG20 w zależności od poziomu WIG20 w momencie inwestycji (dane miesięczne od stycznia 2000 r.). Wykres ten odpowiada na pytanie: jeśli w danym dniu był określony kurs, jaka zmiana kursu (historycznie) nastąpiła w ciągu jednego roku? Przykładowo, dla poziomu WIG20 zbliżonego do 2400 większość zmian w ciągu kolejnego roku znajdowała się w przedziale -10 proc. do +10 proc., ale był jeden przypadek wzrostu o ok. 20 proc. i kilka przypadków spadków o ok. 20 proc. – wprowadza do analizy Arkadiusz Krześniak, główny ekonomista Deutsche Bank Polska.
I dodaje: – Poza wartościami WIG20 znajdującymi się blisko punktu przecięcia prostej regresji rocznych zmian procentowych WIG20 względem początkowego poziomu WIG20 (linia kropkowana), obserwacje historyczne miały duży rozrzut i nie skupiały się w pobliżu linii regresji. Obszary skupień punktów wskazują, że dla opowiadających im poziomów WIG20 częstość wystąpień podobnych rocznych zmian WIG20 jest większa, np. dla przedziału WIG20 1700-1900 częściej występowały zwyżki o ok. 30 proc. niż spadki o ok. 20 proc.
– Z wykresu wynika, że przeciętnie oczekiwana stopa zwrotu malała wraz z poziomem WIG20 w momencie rozpoczęcia inwestycji, ale rozrzut stóp zwrotu wokół wartości oczekiwanej był duży (im był większy, tym większa była zmienność historycznych stóp zwrotu na WIG20). Związek pomiędzy WIG20 i jego roczną zmianą istnieje, ale ma charakter nieliniowy (związek liniowy jest słaby i na podstawie bieżących wartości WIG20 można formułować pewne oczekiwania co do jego wartości za rok, ale niepewność tych oczekiwań będzie duża) – podsumowuje ekonomista.
SAŁ
